明日张帆白下门,秋风一月到乡园。何时解绂将书帙,重问城南水竹轩。
邂逅京华岁欲阑,尊前论旧杂悲欢。十年离别空相忆,万里驱驰只独难。
已喜骅骝归御厩,远随鸳鹭拜金銮。明朝又过长淮去,玉雪纷纷扑马鞍。
翼翼圆亭,法象上玄。至朴不斲,适于自然。帝时端居,游思太极。
茅茨土阶,允配尧德。
月落城乌啼,风凄寒露繁。轜车戒明发,祖送城南门。
挽者皆丧歌,增我中郁烦。向来相知人,古道子克敦。
荆玉抱贞洁,楚兰含幽芬。周行慎素履,雅义播清文。
表俗赖耆俊,启迪资多闻。德业之所造,诜诜各高鶱。
如何乘化迁,奄忽在兹晨。渺渺东去波,翩翩南飞云。
铭旌望已遥,涕泪空沾巾。
中夜不能寐,揽衣步前楹。员灵肃清穆,凉风飒以兴。
秋虫亦何悲,流响于阶庭。徘徊感节变,绵绵忧思生。
四时掷人去,忽如流电惊。立身庶及时,僶勉苦无成。
窃愁盛年迈,将与秋草并。念之不得言,俛默伤我情。
甲申诏命举能书,第一能书众未如。霜木晨星几人在,又承恩旨遂閒居。
龙楼彻五鼓,城上乌啼曙。客子思故乡,晨衣出门去。
犹顾玉堂馆,忽别金陵浦。明日大江干,相思荆树寒。
年来狐豕纵横甚,假托声名指我家。我家若解持廉静,狐豕虽顽未敢哗。
山中多岁月,白日起苍虬。但适栋梁用,那无匠石求。
月明星稀河汉凉,高秋蟋蟀鸣洞房。愁人不寐独彷徨,披衣徐步出东厢。
白露如玉兰委芳,感激涕泪纷纵横。为君含思思断肠,念君迢遥异他乡。
欲往从之河无梁,夜长悠悠夜未央。援琴弹丝写哀伤,山川万里永相望,我独与尔为参商。