别卿四十年,思乡邈万里。朝陪玉堂讲,暮醉金壶醴。
我有一株雪,持用赠君子。置之三径中,清白宛相似。
文溪风物擅清幽,忆过君家溪上头。当日相欢尽童稚,共循修竹濯清流。
奕奕高堂,有父有母。父母孔慈,锡我教诱。其教伊何,曰义与仁。
于爱之真,于言之谆。敬恭听之,允率履之。父母孔仁,而敢怠违。
父母犹天,敬事朝夕。我行或怠,贻我父戚。孝哉旸也,永钦尔终。
尔德式嗣,福禄来崇。
河上秋风九月高,临河酹酒发归舠。县知一路思亲意,回首京华梦寐劳。
惨淡穷阴日,萧条积雪时。风含烟际菼,冰冱水中坻。
鸣应翻飞疾,栖兼饮啄宜。临摹尽物理,点染妙天机。
无逸当年画,豳图七月诗。望崇端本地,志异古人为。
绝艺功何补,为邦事可希。不存前辙鉴,徒激后人悲。
少年兄弟同金榜,一日声名四海闻。更赐同归侍亲老,全家稽首戴天恩。
雪崖先生好孙子,森森庭前玉树枝。柏台御史冰霜笔,写赠梅花真似之。
朔风十月江南道,万里乡园到应早。手持书卷傍花阴,更厉平生岁寒操。
西江南望渺天涯,岁岁清明不在家。
荡日飘风无定著,乱人情思是杨花。
幽栖寡世营,结庐在西墅。充室惟诗书,开门绕田圃。
方春九扈鸣,俶载向南亩。高原燥宜黍,下隰湿宜稌。
种植既得时,耘耔亦无苦。况当长养节,霢霂承膏雨。
朝耕暮还息,潜心以稽古。上窥姚姒馀,下掇姬孔绪。
黾勉究微言,优游启玄悟。所得欣日新,逍遥自容与。
年登秋穫竟,穰穰溢我庾。击鼓荐牺牛,欢娱报田祖。
傍舍数老人,言行皆邹鲁。相与知帝力,讴歌颂明主。
陶然墟里间,终岁同乐处。
淮上天连芳草,江南云涌清峰。瓜步春潮落日,广陵烟树残钟。