毛羽照青春,衔泥不厌频。画梁高处好,谁是捲帘人。
湘口逢重五,凄然吊汨罗。忠魂无处问,风雨撼江波。
蓬岛风光信异常,四时花木总春阳。连云山色千层秀,绕郭河流一派长。
尧殿蓂开新日月,周家桐剪旧封疆。金枝玉叶相传远,世笃忠贞答圣皇。
八闽疆界居南陬,峰峦崒嵂江悠悠。渊源发自高山头,一泻千里无停休。
建宁剑浦控上游,旁通邵武连汀州。谁遣乱石欺中流,巉岩突兀妨行舟。
纵横列笋簴,锋锐排戈矛。形势万状难穷搜,雷霆怒吼风雨愁。
张滩菡萏险之尤,瞿塘三峡相与侔。篙师一失手,便有沉溺忧,终古似与行人雠。
我欲役河伯,呼阳侯,力移此石归山丘。要使江水平如沟,舟行无患千万秋。
晓发清平西,春早多阴雨。辕门具壶觞,车马纷出祖。
杯停速分袂,意不尽宾主。边城息烽烟,道路忘脩阻。
吟哦声呜呜,太瘦为诗苦。山塘近清溪,驻节暂容与。
一饷即驱驰,天寒日过午。
春初来贵阳,春半即回首。群英集亭馆,劝我尊中酒。
斯文意味深,谈笑不知久。仆夫催出门,风动河桥柳。
戊戌仲冬都下会,相将已是十年来。别离不奈关河隔,老大都缘节序催。
山海往还忻有便,石阡留滞笑多灾。达人不向穷途哭,公道今逢泰运开。
四海正悬安石望,三衢先借孔恂才。疏从北阙陈无逸,诗向南山咏有莱。
邂逅壶觞娱客邸,笑谈珠玉落诗台。明朝判袂仍惆怅,目送文星彻上台。
鬼方有良马,产自龙阮隩。骅骝最神骏,騄駬尤雄骜。
公心淡如水,此物非所好。土酋欲输忱,却之有其道。
宁轻千里足,无累平生操。
一麾犹未脱蛮荒,造物无情日月忙。贵筑此时旋使节,镇阳依旧寄行装。
心同漆室忧宗国,人忆并州是故乡。儿女牵衣频借问,为谁添却满头霜。
一更月出海,河汉净无澜。今夜景偏胜,此时犹好看。
星躔避光采,山气漾清寒。举酒便邀赏,莫教清漏残。