家世南州擅席珍,斗城倾盖底相亲。诛茅三径原同闬,枕水双扉重作邻。
翰墨初通文苑职,弦歌聊嗣武城人。楚词旧学精章句,未得金门荐买臣。
陈书覆瓿久无憀,天幸名儒释旧爻。准易一时遭客难,赏心千载获神交。
高情要在崇孤学,馀力犹能解众嘲。谁道凤凰难得髓,续弦今日见灵胶。
子门肃唱彻周庐,甲夜轻寒腊破初。树底倦飞还类鹊,斋中酣梦欲成鱼。
三钟赋粟才无取,五饵干时策已疏。天禄旧来名寂寞,更堪窗雪照残书。
天家饶物采,华节有光辉。明月裁歌扇,轻霞剪舞衣。
八十磻溪用钓翁,丈人冰雪在颜容。乞身未及调缘鹄,济世何当起卧龙。
先觉令名侔大蔡,后彫遐福集寒松。怜才好客还依旧,终日清谈绿酒醲。
左符通掌日边城,几荫华榱奉刺经。直舍十年苔已紫,吟鞭一路柳初青。
禁中夜阁抛行月,郊外春车驾屏星。河里旧游从古盛,好寻烟幌吊遗灵。
画角城头向晚悲,邓侯归旆已临歧。西郊祖帐倾簪绂,南国离声动管丝。
千里去思歌邵父,三年遗爱泣吴儿。甘棠寂寞江边路,正是清阴蔽芾时。
天幕纷纭海水浮,日车东上恶埃收。金钩欲下灵鳌怖,铁网将沈宝树愁。
自昔神仙尝有药,从来银阙不通舟。燕酣餐尽蟠桃熟,会约琴高控鲤游。
绿绨膺检出神州,又保东吴最上游。腰下金符分半虎,手中庖刃欠全牛。
金尊酌月吴歈席,锦缆牵风越鄂舟。正是金华隆旧业,群仙相望在瀛州。
夕钟初断海鲸音,投宿香园半翠岑。冰簟浸床消客梦,水帘澄月伴僧吟。
雄风拂衽清凉极,珍树交柯翠翳深。一夜汉阴机事息,草堂虚论破烦襟。