秋花开值物华新,恰是衙斋五日春。态逸香清閒有韵,帘垂风细静无尘。
迎年岂谓亲轩冕,采食还应让隐沦。戏酹屠苏一相问,渊明可是尔前身。
自惭政迹少甘棠,澹泊无为耻见长。寄语东宁贤太守,霜威到底逊春阳。
舟行红水黑沟间,蜃气嘘成海面山。风静沧波平似镜,东南一抹是台湾。
遥望东宁东复东,天公何事日东风。海门浪涌如汤沸,落照沧波一抹红。
豸冠讲武荷兰城,令肃惟闻铁甲声。襟带六州开要镇,屏藩一郡驻专营。
牙樯日暖鲸鲵靖,鼓角风高燕雀惊。自是圣朝勤远略,重臣冬狩坐谈兵。
密叶繁葩绿玉丛,朝霞掩映雪玲珑。唐昌观里依稀似,后土祠边想象同。
满砌花飞惊积霰,隔邻香透趁微风。三年海外埋芳信,此日开筵兴不穷。
铃阁清严碧槛凉,一丛玉蕊正芬芳。琼姿乍怯秋初雨,花气浑同夜合香。
绣斧筵前歌白雪,银鬟窗外舞霓裳。擎杯细把山矾嗅,沁我诗肠润酒肠。
听莺载酒美双柑,岁暮分遗兴倍酣。红出洞庭微带涩,黄传瓯越尚输甘。
橘中别种瓤馀九,海外尝新岁已三。怪底淮南移枳橘,罗浮真味可曾谙。
逼除膏泽望长空,谁道甘霖趁朔风。千叠暮云寒色里,万家爆竹雨声中。
枝头沾润梅先放,陇上涵濡麦正芃。何必明朝占岁稔,老农今已识年丰。
吴越簪缨推辇下,惟公声望最嵯峨。乌衣门第追王谢,画省文章敌阮何。
绛县旧传人不老,金笼新见鸽来多。瀛洲信有安期子,枣大如瓜席满罗。