红颜翻作白头吟,累尔离居泪满襟。权做花铃护秋艳,欲捶羯鼓散春阴。
岂因丽质垂青眼,忍听酸言冷素心。送子还家无别语,瑶琴休鼓不平音。
西山日落已无痕,露湿罗衫渐减温。历碌驹轮走清夜,零星萤火照黄昏。
月明松径僧归寺,云护溪林犬吠村。入室挑灯咸问讯,渔人空说武陵源。
身如梁燕往来频,玉臂云鬟梦里亲。待折菊花开笑口,秋风恐瘦捲帘人。