暑气随云薄,荷香藉雨添。新瓜擎荐短,轻芡跨盘尖。
棋局随方就,牙筹信手拈。时闻有高论,得似水精盐。
千年碣石有高坛,爽气遥临易水寒。尔自只轮当大队,予从下厩佐雕鞍。
尊前剑解龙声切,雪后书迟雁影单。珍重斯文期砥砺,相思何独慰加餐。
龙门欣御借光荣,师表东南有重名。桐引峄阳风共拂,珠探合浦月同明。
柏梁首韵今谁和,韶石遗歌且待赓。圣主好文兴礼乐,几时偕进鲁诸生。
天地日流此,平空一划开。鸟过云共没,湍急岸将颓。
草树微茫尽,鱼龙喷薄回。壮怀那可竞,坐久意悠哉。
无数水光浸满堂,玉壶爽气连天荒。一双白鸭听人语,百尺青棕似我长。
北斗下垂六七点,南华偶读两三行。此中啸傲翛然足,休问人间沧与桑。
君之侠气少人知,口里长吟七字诗。不为萧疏那有致,将因放傲转成痴。
一编芸草馀生计,数幅松笺泛古思。无限里儿空赚事,葛巾徒步顾相欺。
鹢首朝惊水怪频,三山宫阙总如银。系来男女知多少,犹是当年采药人。
一雨江头十日寒,故园犹带暮云看。自思裹饭悲生事,谁念歌鱼作客难。
多病未堪违药饵,清时那可误儒冠。旧存羽翮飞腾意,祇是间关念已残。
百代文章不可知,君今振足强争奇。北风雨雪声常满,大海波涛势似驰。
对客但须酣美酒,逢人且勿说新诗。明珠径寸浮光怪,夜半相投恐博疑。
饮露吟风性独清。翳形无叶却心惊。序逢摇落怜孤影,人厌悲悽戒乱鸣。
得势弹冠谁借便,防危写调讵知情。经行莫向陇头歇,恐有流泉学暮声。