秋空雁度青天远,疏树蝉嘶白露寒。
阶下败兰犹有气,手中团扇渐无端。
露下凉生簟,无人月满庭。难闻逆河浪,徒望白榆星。
树绕孤栖鹊,窗飞就暗萤。移时宿兰影,思共习芳馨。
河耿月凉时,牵牛织女期。欢娱方在此,漏刻竟由谁。
定不嫌秋驶,唯当乞夜迟。全胜客子妇,十载泣生离。