若非天上神仙宅,须是人间将相家。
想得当时好烟月,管弦吹杀后庭花。
乱离时节别离轻,别酒应须满满倾。
才喜相逢又相送,有情争得似无情。
展开阅读全文
春晚,风暖。
锦城花满,狂杀游人。
玉鞭金勒,寻胜驰骤轻尘,
惜良晨。
翠娥争劝临邛酒,
纤纤手,拂面垂丝柳。
归时烟里,
钟鼓正是黄昏,暗销魂。
寓思本多伤,逢春恨更长。露沾湘竹泪,花堕越梅妆。
睡怯交加梦,闲倾潋滟觞。后庭人不到,斜月上松篁。
展开阅读全文
玉律初移候,清风乍远襟。一声蝉到耳,千炬火然心。
岳静云堆翠,楼高日半沉。引愁憎暮角,惊梦怯残砧。
露白凝湘簟,风篁韵蜀琴。鸟喧从果烂,阶净任苔侵。
柿叶添红景,槐柯减绿阴。采珠逢宝窟,阅石见瑶林。
鲁殿铿寒玉,苔山激碎金。郄堂流桂景,陈巷集车音。
名自张华显,词因葛亮吟。水深龙易失,天远鹤难寻。
鉴貌宁惭乐,论才岂谢任。义心孤剑直,学海怒涛深。
既睹文兼质,翻疑古在今。惭闻纡绿绶,即候挂朝簪。
晚树连秋坞,斜阳映暮岑。夜虫方唧唧,疲马正駸駸。
托迹同吴燕,依仁似越禽。会随仙羽化,香蚁且同斟。
展开阅读全文
锦浦,春女。
绣衣金缕,雾薄云轻。
花深柳暗,
时节正是清明,雨初晴。
玉鞭魂断烟霞路,
莺莺语,一望巫山雨。
香尘隐映,
遥见翠槛红楼,黛眉愁。
二年音信阻湘潭,花下相思酒半酣。
记得竹斋风雨夜,对床孤枕话江南。
满把椒浆奠楚祠,碧幢黄钺旧英威。能扶汉代成王业,
忍见唐民陷战机。云梦去时高鸟尽,淮阴归日故人稀。
如何不借平齐策,空看长星落贼围。