悬知回日綵衣荣,仙籍高标第一名。瑶树带风侵物冷,玉山和雨射人清。
龙翻瀚海波涛壮,鹤出金笼燕雀惊。不说文章与门地,自然毛骨是公卿。
琐窗春暮,满地梨花香。
君不归来晴又去,红泪散沾金缕。
梦魂飞断烟波,伤心不奈春何!
空把金针独坐,鸳鸯愁绣双窠。
莺嘀残月,绣阁香灯灭。
门外马嘶郎欲别,正是落花时节。
妆成不画蛾眉,含愁独倚金□,
去路香尘莫扫,扫即郎去归迟。
烛烬香残帘半卷,梦初惊。花欲谢,深夜,月笼明。
何处按歌声,轻轻。舞衣尘暗生,负春情。
碧沼红芳烟雨静,倚兰桡。垂玉佩,交带,袅纤腰。
鸳梦隔星桥,迢迢。越罗香暗销,坠花翘。
金管多情恨解携,一声歌罢客如泥。江亭系马绿杨短,
野岸维舟春草齐。帝子梦魂烟水阔,谢公诗思碧云低,
风前不用频挥手,我有家山白日西。
才喜新春已暮春,夕阳吟杀倚楼人。锦江风散霏霏雨,
花市香飘漠漠尘。今日尚追巫峡梦,少年应遇洛川神。
有时自患多情病,莫是生前宋玉身。
曈曨赫日东方来,禁城烟暖蒸青苔。金楼美人花屏开,
晨妆未罢车声催。幽兰报暖紫芽折,夭花愁艳蝶飞回。
五陵年少惜花落,酒浓歌极翻如哀。四时轮环终又始,
百年不见南山摧。游人陌上骑生尘,颜子门前吹死灰。
绝代佳人难得,倾国,花下见无期。一双愁黛远山眉,
不忍更思惟¤
闲掩翠屏金凤,残梦,罗幕画堂空。碧天无路信难通,
惆怅旧房栊。
记得那年花下,深夜,初识谢娘时。水堂西面画帘垂,
携手暗相期¤
惆怅晓莺残月,相别,从此隔音尘。如今俱是异乡人,
相见更无因。
春愁南陌,故国音书隔。细雨霏霏梨花白,燕拂画帘金额¤
尽日相望王孙,尘满衣上泪痕。谁向桥边吹笛,
驻马西望销魂。
野花芳草,寂寞关山道。柳吐金丝莺语早,惆怅香闺暗老¤
罗带悔结同心,独凭朱阑思深。梦觉半床斜月,
小窗风触鸣琴。
何处游女,蜀国多云雨。云解有情花解语,窣地绣罗金缕¤
妆成不整金钿,含羞待月秋千。住在绿槐阴里,
门临春水桥边。
莺啼残月,绣阁香灯灭。门外马嘶郎欲别,正是落花时节¤
妆成不画蛾眉,含愁独倚金扉。去路香尘莫扫,
扫即郎去归迟。
琐窗春暮,满地梨花雨。君不归来情又去,红泪散沾金缕¤
梦魂飞断烟波,伤心不奈春何。空把金针独坐,
鸳鸯愁绣双窠。
绿杨春雨,金线飘千缕。花拆香枝黄鹂语,玉勒雕鞍何处¤
碧窗望断燕鸿,翠帘睡眼溟濛。宝瑟谁家弹罢,
含悲斜倚屏风。
深夜归来长酩酊,
扶入流苏犹未醒。
醺醺酒气麝兰和。
惊睡觉,笑呵呵,
长道人生能几何。