虞舜南巡去不归,二妃相誓死江湄。
空留万古香魂在,结作双葩合一枝。
几时闻唱凯旋歌,处处屯兵未倒戈。天子只凭红旆壮,
将军空恃紫髯多。尸填汉水连荆阜,血染湘云接楚波。
莫问流离南越事,战馀空有旧山河。
缭绕江南一岁归,归来行色满戎衣。长闻凤诏征兵急,
何事龙韬献捷稀。旅梦远依湘水阔,离魂空伴越禽飞。
遥知倚棹思家处,泽国烟深暮雨微。
四年龙驭守峨嵋,铁马西来步步迟。五运未教移汉鼎,
六韬何必待秦师。几时鸾凤归丹阙,到处乌鸢从白旗。
独把一樽和泪酒,隔云遥奠武侯祠。
和烟和露雪离披,金蕊红须尚满枝。
十日笙歌一宵梦,苎萝因雨失西施。
展开阅读全文
素律初回驭,商飙暗触襟。乍伤诗客思,还动旅人心。
蝉噪因风断,鳞游见鹭沈。笛声随晚吹,松韵激遥砧。
地覆青袍草,窗横绿绮琴。烟霄难自致,岁月易相侵。
涧柳横孤彴,岩藤架密阴。潇湘期钓侣,鄠杜别家林。
遗愧虞卿璧,言依季布金。铮鏦闻郢唱,次第发巴音。
萤影冲帘落,虫声拥砌吟。楼高思共钓,寺远想同寻。
入夜愁难遣,逢秋恨莫任。蜗游苔径滑,鹤步翠塘深。
莫问荣兼辱,宁论古与今。固穷怜瓮牖,感旧惜蒿簪。
晚日舒霞绮,遥天倚黛岑。鸳鸾方翙翙,骅骥整駸駸。
未化投陂竹,空思出谷禽。感多聊自遣,桑落且闲斟。
长年方悟少年非,人道新诗胜旧诗。十亩野塘留客钓,
一轩春雨对僧棋。花间醉任黄莺语,亭上吟从白鹭窥。
大盗不将炉冶去,有心重筑太平基。
芳草五陵道,美人金犊车。绿奔穿内水,红落过墙花。
马足倦游客,鸟声欢酒家。王孙归去晚,宫树欲栖鸦。
五陵豪客多,买酒黄金贱。醉下酒家楼,美人双翠幰。
挥剑邯郸市,走马梁王苑。乐事殊未央,年华已云晚。
上马萧萧襟袖凉,路穿禾黍绕宫墙。半山残月露华冷,
一岸野风莲萼香。烟外驿楼红隐隐,渚边云树暗苍苍。
行人自是心如火,兔走乌飞不觉长。