民感桑林雨,云施李靖龙。
精诚天地动,意愿鬼神从。
村喜禾花实,峰看岭岫重。
白旗辉烈日,遥映一杯浓。
桑林雨:桑林是地名。古代传说,汤之时,七年旱,成汤于桑林之地祷告祈雨。李靖龙:李靖,唐朝开国功臣,军事家。龙:指杰出非凡之人。诗中称赞李将军有李靖之才。
岭岫:岭,山深貌,岫,山洞,诗中指峰峦、山谷。文选三国魏嵇康《幽愤诗》有“采薇山阿,散发岩岫”之句。
白旗:白,彰显之义,白旗谓正义之师。
此诗表达了诗人爱国爱民的情怀。南宋偏安一隅,和议派占居主导地位,主战的正直官员受到排挤和压抑,这时,主张抗金的李将军受到朝廷启用,赵汝愚十分高兴,亲赴一杯亭饯行,写下这首寄托厚望的诗句。
尚书天官贵,持经侍帷幄。
青冥欲无际,白首非故约。
连樯动南浦,父老望岩壑。
下车入里门,孰手问欢乐。
十年几风雨,寒鸡叫屋角。
勤劳毕吾分,帝赉出宠渥。
殊适奉香火,禁直连六阁。
遂令宣室思,从今问晦朔。
法身遍满三千界,影现天台水石间。
我欲直从心地见,来看磊磈听淙潺。
鲁侯作南门,春秋书不时。
嗟予春暮来,复遣秋暮归。
岩岩龙固山,迢迢括苍溪。
孤城煨烬余,栋宇烟尘飞。
悠悠客行路,一夕固藩篱。
城中十万家,奠枕将何期。
宾僚贾马俦,邑下循良师。
经营有余地,所就逾前规。
西风散黄菊,天宇澄清晖。
浩歌留飞仙,击鼓惊冯夷。
分题杂险怪,醉墨翻淋漓。
别来册府英,往往梦见之。
恍然今夕游,似梦疑复非。
夜深灯火阑,露下星斗移。
父老呼童儿,挽裳或褰衣。
来饮史君酒,听歌史君词。
有泪不忍弹,恐遂行人悲。
当年刘阮意何穷,莫谓仙凡事不同。
解到琼台双阙下,遥知道骨与仙风。
早晚扁舟会东下,莫占衡岳问归程。
金溪有梅花矗矗,平生爱之看不足。
故人爱我如爱梅,来共寒窗伴幽独。
纷纷俗子何足云,眼看桃李醉红裙。
酒狂耳热仰天笑,不特恶我仍憎君。
但令梅花绕僧屋,梅里扶疏万竿竹。
相逢岁晚两依依,故人冰清我如玉。
寒雪冥濛外,山云显晦中。
尚书天官贵,持经侍帷幄。青冥欲无际,白首非故约。
连樯动南浦,父老望岩壑。下车入里门,执手问欢乐。
十年几风雨,寒鸡叫屋角。勤劳毕吾分,帝赉出宠渥。
殊适奉香火,禁直连六阁。遂令宣室思,从今问晦朔。
浓阴夹道水流渠,吹尽残花不复馀。唯有范家千亩竹,青青依旧色侵书。