颓云不动天如醉,与夜为谋雪似羞。明日诗成春五鼓,一年甲子又从头。
月过阑干客睡迟,官河桐叶学鸦飞。鬓丝不了三千丈,也费秋虫促夜机。
雪绕冰围不可支,轻纨那得敌炎威。雷公恶发夜来雨,试问热官何处归。
笼鼕饭鼓动回廊,乍换生綀浴晚凉。双鹊自闲来又去,不知帘底有人忙。
远枕惊回昨夜秋,月痕依约去年愁。移床欲避梧桐去,谁有西风背处楼。
独自携文校短长,隔帘人静雨沧浪。龙公倒捲西湖水,一夜满城荷气香。
西山南浦住经时,又住吴山送落晖。燕子不知家近远,年年秋社一番归。
旧嫌诗被西湖隔,一笑谁教却此同。为有简书闲不得,不知吟鬓又秋风。
十日工夫不到诗,绳床兀兀夕阳低。黄昏几点敲窗雨,又是西风趱木犀。
先生豪气元龙似,眉骨凛凛闽山秋。从渠俗子卧地下,不是梅花不上楼。