三月莺花处处鲜,山居风物更幽妍。閒来结伴溪桥外,共坐厓头看瀑泉。
漫游随处挟飞仙,更向禅林息万缘。同调喜联交似水,卑栖愧羡翼垂天。
吟成或写忧时涕,施尽难馀买赋钱。君岂负刍如越石,阳春无地不人怜。
江山曾为远人留,记忆中朝意亦优。策足久多行路叹,量才初试过都游。
宦情似奕今于昨,时序如流春复秋。同调知君能念我,客星长望碧云头。
别后琴声各一方,梦回千里忆传觞。官贫案牍逢多暇,人远音书望转长。
粤社诗才推俊逸,汉家治行继循良。等閒纵目云山外,宾从无由托郑庄。
吴楚东南际,贤豪本代兴。之子挺灵异,匹练应初生。
童龄擅芳誉,弱冠扬徽称。操瑟竟难合,明经待晚成。
遇我闽海曲,示我郢中声。训士力崇古,何嫌世俗轻。
游扬渐以广,乘时起令名。终当策高足,万里扬前旌。
十年曾记柳江湄,折柳樽前赠别离。望远星高荀氏里,怀人春满谢家池。
鱼鸿异地风尘渺,桃李山城雨露私。最喜弹冠将及代,鳣堂遗事总堪期。
倚杖逍遥望翠屏,海阳名胜几人经。关门近识青牛气,洞户先通白帝灵。
露滴松坛听鹤唳,风清榆汉羡鸿冥。莫言七圣曾迷道,自有飞仙护客星。
山川望吴越,风雨到金陵。佳丽宁销歇,豪华几代兴。
江云开晓霁,岭树入秋澄。天府元堪据,皇都旧所仍。
凤凰真气绕,鳷鹊瑞烟腾。吴苑花如锦,秦淮酒似渑。
六朝功未一,千里志先矜。结绮歌声续,临春乐事增。
龙蟠天自险,虎踞地堪乘。霸业如川逝,王图与日升。
高皇秉神武,真主协英称。汉帝为天授,胡元自土崩。
安攘随近远,三五直咸登。卜洛符周历,两都业并弘。
峡古传中宿,峰高接上玄。乾坤开福地,阁殿敞诸天。
化乐连苍霭,全清逗紫烟。猿归碧洞外,虎伏翠楼前。
地即安期隐,亭传葛令仙。钓台依近岸,幡岭对前川。
飞寺流千劫,閒僧学五禅。探奇长弭棹,选胜别张筵。
洞改流觞涧,岩听泻玉泉。主人多乐事,宾从富新篇。
挥壁尘应尽,磨厓石屡镌。重游心并切,千里信空传。
命驾怜嵇吕,论诗忆运连。情悬高士榻,兴逐剡溪船。
山灵如未却,何日好来旋。
板桥藜杖出江村,水榭云轩接寺门。风起绿蘋堪送远,飞帆天外带晴暄。