常在西湖烟水边,爱呼小艇破湖天。
今朝画出西泠路,乞与长年作酒钱。
山欲开云柳乍风,杜梨花白小桃红。
三年三月官桥路,策蹇经过似梦中。
款段桥边路欲歧,龙潭驿口日将西。
挥鞭遥指山如伞,一路江帆乱马蹄。
为园数亩未言赊,凿沼疏泉手灌花。
花欲疏疏仍密密,枝须整整复斜斜。
渐看节序皆芳候,不放风光到别家。
最爱南荣冬日暖,蜡梅一树映山茶。
门外春风应候来,扁舟还拟去寻梅。
山僧每讶多年别,游侣方欣久客回。
草阁一枝先破萼,村园数树已生苔。
只今步屟堪乘兴,新酝还期待子开。
撩乱乡愁一夕生,烛残酒醒奈深更。
隔船安稳归人梦,前路迢遥去客情。
江月又催征棹发,寒鸡不待寺钟鸣。
十年分手梁溪路,但觉衰颓负此行。
展开阅读全文
十年山阁不得就,却负青浮日夜浮。
故人一见豁双眼,何日三闲销百忧。
冰花琪树乱槛外,银山雪屋排檐头。
百年有钱作底用,一朝卜筑偕行休。
君家西湖我震泽,往经冬夏来春秋。
十千到手即可办,非我求君君自谋。
展开阅读全文
怪我生长居江东,不识江东莼菜美。
今年四月来西湖,西湖莼生满湖水。
朝朝暮暮来采莼,西湖城中无一人。
西湖莼菜萧山卖,千担万担湘湖滨。
吾友数人偏好事,时呼轻舠致此味。
柔花嫩叶出水新,小摘轻淹杂生气。
微施姜桂犹清真,未下盐豉已高贵。
吾家平头解烹煮,间出新意殊可喜。
一朝能作千里羹,顿使吾徒摇食指。
琉璃碗成碧玉光,五味纷错生馨香。
出盘四座已叹息,举箸不敢争先尝。
浅斟细嚼意未足,指点杯盘恋余馥。
但知脆滑利齿牙,不觉清虚累口腹。
血肉腥臊草木苦,此味超然离品目。
京师黄芽软似酥,家园燕笋白于玉。
差堪与汝为执友,菁根杞苗皆臣仆。
君不见区区芋魁亦遭遇,西湖莼生人不顾。
季鹰之后有吾徒,此物千年免沈锢。
君为我饮我作歌,得此十斗不足多。
世人耳食不贵近,更须远挹湖湘波。
展开阅读全文
我昨劝君为楚游,喜君翻然即掉头。
今日置酒与君别,见君行色我始愁。
平生心知两莫逆,人言君痴我亦癖。
村扉城郭嫌疏索,那能别此长为客。
去年送我扬子湄,焦山落日江逶迤。
岂意今年复送君,楚云湘水劳相思。
君家书阁秋山中,千山万山松入风。
我亦买山梅花里,诛茅卜邻期子同。
惜哉此意不得遂,连年飘泊徒西东。
人生万事常相左,饥来驱人欲谁那。
君今新得贤主人,相将且拽寒江柁。
江月山花远趁君,诗囊画本留贻我。
展开阅读全文
人言债多能不愁,我今真作隔夜忧。
天生吾舌尚可用,况有薄技供遨游。
但恐饥寒命所注,纵有衣食非人求。
一家嗷嗷三十口,老母弱子将焉谋。
我欲卖却百亩田,不堪持作三年羞。
不然计且无复之,请屏所爱不一留。
先卖几头子石研,不爱墨花绣涩春云流。
次卖商尊父丁篆,不爱宝色剥落夔龙纠。
次卖西山梅花二十亩,不爱春湖草阁临青浮。
最后卖却山雨之飞楼,不爱松风梧月芙蓉秋。
如此不足办吾事,天实为之吾何尤。
人年四十老将至,譬如已死亦即休。