落花兼柳絮,无处不纷纷。远道空归去,流莺独自闻。
野桥喧硙水,山郭入楼云。故里南陵曲,秋期更送君。
所投非旧知,亦似有前期。路向长江上,帆扬细雨时。
春生南岳早,日转大荒迟。尽采潇湘句,重来会近期。
袁江猿鸟清,曾向此中行。才子登科去,诸侯扫榻迎。
山藏明月浦,树绕白云城。远想安亲后,秋风梦不惊。
岂易及归荣,辛勤致此名。登车思往事,回首勉诸生。
路绕山光晓,帆通海气清。秋期却闲坐,林下听江声。
失计复离愁,君归我独游。乱花藏道发,春水绕乡流。
暝火丛桥市,晴山叠郡楼。无为谢公恋,吟过晓蝉秋。
歌诗精外学,天子是知音。坐夏宫钟近,宁亲剑阁深。
高名彻西国,旧迹寄东林。自此栖禅者,因师满蜀吟。
一株繁艳倚风斜,转眼飘零满地霞。春限无情愁断送,可怜开落几多花。
评诗读曲费沉潜,艳绪新词惹恨添。自笑错耽佳句癖,又从缃帙见香奁。
瞥见出花边,容与未肯前。侬肱生似藕,郎面恰如莲。
风暖疑为雨,月明犹在烟。棹歌方欲歇,何处复相连。
宫殿余基长草花,景阳宫树噪村鸦。
云屯雉堞依然在,空绕渔樵四五家。