杏园村店酒旗新,度竹穿林踏好春。南浦舟中曾计日,西溪楼下又经旬。
残梅糁雪飘香粉,新柳含风养曲尘。最是花朝并春半,与君遥夜共芳辰。
人言此地是琴台,小院题诗閟绿苔。妆阁正临流水曲,镜奁偏向远山开。
印馀屐齿生芳草,行处香尘度早梅。日暮碧云殊有意,故应曾伴美人来。
略彴缘溪一径斜,寒梅偏占老僧家。共怜祭酒风流在,未惜看花道路赊。
绕树繁英团小阁,回舟玉雪漾晴沙。道人未醒罗浮梦,正忆新妆萼绿华。
三市从他车马阗,焚枯笑语纸窗前。晚妆素袖张灯候,薄病轻寒禁酒天。
梅蕊放春何处好,烛花如月向人圆。新诗恰似初杨柳,邀勒东风与斗妍。
西丘小筑省喧阗,微雪疏帘炉火前。五女共依方丈室,金床仍见雨花天。
寒轻人面如春浅,曲转箫声并月圆。明日吴城传好事,千门谁不避芳妍。
东风吹水碧于苔,柳靥梅魂取次回。为有香车今日到,尽教玉笛一时催。
万条绰约和腰瘦,数朵芳华约鬓来。最是春人爱春节,咏花攀树故徘徊。
剑眉山鼻戟如须,生面麒麟可即图。渭水师臣为后辈,金城老将作前驱。
扫清君侧诚难事,恢复辽阳岂庙谟。当享何烦三叹所,秋风吾已稳菰芦。
衰林匹马尚天涯,寂寞山城菊自花。逐客已非周太史,故人犹是鲁朱家。
心如老鹘迎秋晚,身似宾鸿傍日斜。凄怆朱梁旧祠墓,汶阳田北看归鸦。
衰凤巢何在,亡羊径欲迷。已知惭稷契,宁忍愧夷齐。
世事蕉中梦,人情李下蹊。夕阳亭畔路,只在帝城西。
丹地披肝日,彤墀溅血时。帝容伸颊舌,天与护须眉。
槚楚宁非教,桁杨亦我师。授书并续史,幽絷颇相宜。