见说钟陵隔几尘,龙翔殿阁此时新。诸天坐挹金银气,一锡行看草木春。
贝叶何妨寅夕讽,梅花不厌往来频。江南江北犹兵革,林下栖迟复有人。
雨过经楼翠壁凉,散花天女近禅床。振衣自入藤萝去,挂锡贪看水月长。
碧树当门玄鹤下,紫芝满地白云香。时还许结庐山社,准拟清尊使客尝。
琅玕暝立小斋前,春老嫦娥此夕圆。素魄驭风持节舞,苍龙入夜抱珠眠。
妖蟆吐练横林薄,翠袖韬光照几筵。彷佛仙游云外仗,霓裳羽葆下遥天。
萧然栏槛俯沧溟,迥绝红尘眼自明。江月压櫩鳌足重,浦云扶栋蜃楼轻。
浪摇山影团空翠,烟涨林光薄太清。两袖高风秋㵿㵿,倚栏无语看潮生。
半天星月碧云流,满眼东风独倚楼。灯火西邻人语夜,江城二月客维舟。
春深草色愁如海,寒澹花枝麦未秋。多谢风光共料理,黑头勋业镜中羞。
草树林园日夜新,清和庭院静无尘。一帘晴景迟迟昼,满眼风烟澹澹春。
多病渐于诗律废,看花莫惜杖藜频。望中物色浑无赖,漂泊泥涂任此身。
半身生世秪飘零,长记扁舟过洞庭。隐隐龙堆连楚泽,泠泠凤吹泣湘灵。
地偏水落星沉草,天阔风高翠刷翎。从此携家谋卜筑,疏帘清簟讽骚经。
我来三日无日晴,西风吹雨天冥冥。草虫切切语床下,庭树叶叶生秋声。
千忧尽付杯中物,一醉岂容身后名。澹烟薄暮慈湖路,疑是山阴道上行。
江城岁晏露华繁,霎拥西风晓戒骖。两县十年沧海梦,孤坟三尺夕阳魂。
穹碑纪迹龟趺重,钜笔题名雁塔存。赖有文章垂不朽,五云日日护重原。
潇湘明月夜,眼底见苍云。众木皆零落,空山秪此君。