谁似樊侯哲且明,解将勋业佐中兴。
自怜汩没毛锥子,空对东风咏使能。
寓问发函旧,论交倾盖新。
几年瞻翰墨,今日侍光尘。
御侮烦骁将,扶颠倚大臣。
相逢更可恨,对酒洒陶巾。
贺客休辞酒盏深,使君心是老农心。
精诚心致当时雨,膏泽将为异岁霖。
得水槁苗俱竞秀,乘秋高鸟自能吟。
宣风宜有中和作,戛玉锵金播八音。
我家湖上面九华,无钱买山山见赊。
待栽北牖一坡竹,追配东门千载瓜。
苍髯绿发三四椽,茅斋高下轻且轩。
清风入夜可人意,来与夫子调朱弦。
连日秋阴荡残暑,抖擞烦襟欲轻举。
简编灯火置勿论,且快蛟龙得云雨。
未尽通宵话,犹如一日秋。
壮怀天共远,归意雨同留。
灯烬何明灭,蛩声静应酬。
十年为客梦,应不负瀛洲。
展开阅读全文
我闻无量寿,世作天人师。
有祷必应感,如形影随之。
吾见盛德士,吏隐江之湄。
岩岩栋梁材,为桷岂所宜。
守道心自适,怡然见双眉。
何当日千里,整顿黄金羁。
嗟予拙无用,正坐千林姿。
荷兄独青眼,少雪群儿欺。
兰菊虽异芳,春秋莫予遗。
相逢一尊酒,驻马聊共持。
偶观香雾郁,彷佛初生时。
愿兄寿无量,登庸侍彤墀。
年年遇今日,酌酒共瑶卮。
行并焦湖试问涂,何如震泽占姑苏。
提壶聒聒劝谁饮,我不知君渠自呼。
公望岩岩映广东,曲江重见旧家风。
威行草木霜争肃,春到湖山雪自融。
至喜此心鱼鸟共,去思前日吏民同。
从今不复忧兵火,却敌如公笑语中。
雨足塍塍水,春晴处处花。
畏涂双只堠,荒戍两三家。
心折朝鸣鹿,魂惊暮集鸦。
想君行役苦,愁蹙不成嗟。