稻田高下欲分畦,积潦瀰茫隔寸堤。
天意未收连夜雨,农功良苦半身泥。
一丸莫救风涛决,千顷空怜稼穑低。
朝满夕除应可信,望晴心绪忆昌黎。
展开阅读全文
雨意止还作,天容寒未舒。
无聊怀剧论,何幸过穷居。
举白夜酾酒,剪黄朝荐蔬。
新诗閒鼓吹,旧隐乱丘墟。
轩冕时何晚,山林计亦疏。
中兴屈群策,入告莫踌躇。
芡觜静缄秋水碧,梨腮深抹夕阳红。
近来诗社争相胜,幽讨冥搜字字工。
梅花破朝寒,似欲壮行色。
骎骎小骊驹,回首便数驿。
一鹗在云路,鸷鸟空累百。
从令马宾王,不是新丰客。
烧火驱寒去,衔杯待暖回。
家书万金值,怀抱一时开。
腊雪犹栖树,风光已着梅。
相过随处好,未怪损梅苔。
穷愁长怕诗撩拨,幽愤须凭酒破除。
对酒更遭诗债窘,可堪毛颖不中书。
展开阅读全文
连昌宫中马为乐,一时舞马黄金络。
君王养欲臣养文,忠鲠漫多宁救药。
嗷嗷万国风中船,樯倾柂坏夫何言。
潼关莫拒范阳贼,伤哉天厩空连钱。
翠华西去遥指蜀,应念霓裳旧家曲。
六军敢怒谁敢呵,马足空污太真肉。
始皇布漆徒坚城,元海斩木徒轻兵。
驱鱼驱雀强鸇獭,乃使后世蒙佳声。
乱离每忆升平日,忽对新诗重嗟泣。
望仙花草自春秋,怊怅六龙归未得。
松篁团野色,葭薍接江氛。
芳菊开新雨,晴天扫片云。
村醪过寺共,风袂转山分。
邂逅梅夫子,清谈得致勤。
展开阅读全文
我生事幽诗刊,尘埃良独难。
朅来舒蕲游,登临每长叹。
如何胜绝境,佛屋多所安。
大哉慈悲力,神功助劖刓。
住处未易言,小道亦可观。
五祖古名刹,楼台倚巑屼。
崎岖六七里,萦纡三百盘。
悬崖擢青士,夹道罗苍官。
飞泉响环玦,幽芳馥沉檀。
我来及新霁,千峰碧玉攒。
忽闻杞犬吠,旋觉壶天宽。
水声濯午暑,岚气生晚寒。
心目快开豁,腰脚嗟蹒跚。
看云更搘筇,披风少凭栏。
欲营五亩宫,它年寄衰残。
试烦问祖师,莫作非意干。
一筇春色满郊畿,弹指淮南迅若飞。
丈室正须香积供,孤云聊作故山归。
长安城里风烟好,锦绣溪头笋蕨肥。
我有上林桃李约,未容随子赴亲闱。