新炊香软桃花红,蕲州竹簟初出筒。
老翁易饱更甘寝,便便一觉南窗风。
今夕知何夕,熙熙万室春。
歌楼醒醉客,灯市往来人。
劝酒行杯促,联诗得句新。
铜壶休见迫,欢笑正相亲。
立马山前问酒家,山峰森列两溪斜。
扶疏新竹听流水,夭乔古松看霁霞。
远目自能供觅句,枯肠终不奈搜茶。
一杯汤饼工窗晚,危坐清吟对月华。
花前愿步溅狂澜,花外扶疏竹数竿。
带雪精神清更好,冰肌元惯朔风寒。
夜来风雨晓还晴,沙路无泥快早行。
鸟语花容春自好,有生何处不安生。
穠华不与众芳同,偏爱施朱立晓风。
莫道春来无酒病,脸霞犹带夜来红。
往矣古循吏,贤哉今长民。
牛羊归落日,桑柘殿余春。
共学知名久,相逢见面新。
疮痍赖休养,犹喜见斯人。
市井从东州,水竹自西府。
我来与公偕,槃礴日欹午。
从容河底鱼,乐哉得其所。
此意与谁论,相看默无语。
田禾吐白将就槁,野草垂黄几欲燃。
来日天孙嫁河鼓,洗车今喜有夤缘。
展开阅读全文
菩提古精舍,兵余但茅茨。
我行倦午暑,少憩容奴炊。
山僧老夫子,养蚕如养儿。
奈何煮白茧,乃欲缫青丝。
燕泥固可恶,覆巢似非宜。
不闻两足尊,顶鹊安无隳。
我亦学佛者,言之为兴悲。
作诗书壁间,以为浮屠规。