翠壁苍崖水外山,山头茅舍两三间。
夜窗明月来临卷,昼户清风为启关。
霞绮障秋惊老眼,酒红潮面发衰颜。
集英一梦如今觉,犹忆当时晓趁班。
袚除聊复对江亭,樽酒相从一笑倾。
那得引时仍此乐,况逢难弟与难兄。
潺潺暮雨檐间溜,滑滑春泥柳外声。
好在海棠红合泪,向人凄怆益多情。
天然腻玉细生香,斜倚东风竚淡妆。
可是春寒犹料峭,晓窗犹试绿罗裳。
潮退菰蒲风自倒,秋学菱芡雨应添。
怪来病眼双明甚,喜见逢山寸碧纤。
展开阅读全文
朝来转西风,天巧借吾便。
解维湓江口,去若弦上箭。
水光漾朝曦,过浪制惊电。
周旋谢神贶,冠坐敢不变。
期须走四驿,挽仰蓦二县。
谁知久留滞,一旦乃适愿。
吾闻信由中,溪毛可羞荐。
咄哉和氏璞,底事待三献。
亨否自有时,时亨百无谴。
雷声在渊默,若讷故大辨。
千岩与万壑,左右供几砚。
落帆风亦止,璧月熨江练。
望外青山便到家,冯讙何患出无车。
坐逢石鼎应联句,箧有龙潭敢斗茶。
樽酒几时同竹叶,功名终日鉴菱花。
君看一雨苏群槁,所至人心乐否耶。
一枝横亚竹梢黄,宫样新翻半额妆。
閒淡似宜冬后日,清癯应怯夜来霜。
生憎丹脸娇含酒,巧妬冰肌冷透香。
取蜡为花缘底事,浪吟空发少年狂。
额黄肌粉斗新妆,春入园林度暗香。
留滞江南归未得,一枝聊复沃愁肠。
丹枫黄槲壮秋容,诘曲僧房一径通。
塔似道人飞白笔,开窗还见倚晴空。
故园鹎鵊久催耕,休恋公田秫与秔。
别恨久随黄耳去,归心应望白云生。
干戈丛里三书考,春夏交来几闭城。
我亦蓝田负丞者,相从何日赋渊明。