展开阅读全文
百里寄一令,于民为最亲。
休戚咳唾间,讵可非其人。
赵侯古循吏,当世无等伦。
朅来宰濡须,旧政俱更新。
虽无赫赫名,吏戢民称仁。
善良仰若父,奸欺畏如神。
幸哉百里地,两载销颦呻。
果膺君相知,赞书下枫宸。
不终三年淹,经作帅幕宾。
秋风散炎酷,夜雨清埃尘。
宁容卧辙留,高樯舣江滨。
君看眉间黄,华近兹其因。
展开阅读全文
西湖清丽春雨余,子今欲去其焉如。
九华插天远在望,三月不见愁容舒。
二儿奔逸汗血驹,辈视长离与鵷雏。
去年冒雪来其俱,一鸣上国惊群儒。
书不风人人负书,公卿岂庆终犁锄。
惠然过我骑甚都,萧萧晚吹飘襟裾。
借问能留旬月无,吾亦理棹其归夫。
为言与君不同涂,蔼峰松竹鸣笙竽。
奇童小友良不诬,异哉老蚌生双珠。
君之是行亦荣欤,三胡盛事喧州闾。
闻道西兴去,全家共小舟。
别离江北岸,怀抱海东头。
闪闪风帆远,滔滔雪浪浮。
苕溪在何许,应为故人留。
峰头示众合如何,一棒由来已自多。
空去空回还信否,至今疑杀那人诃。
白榆风起匝天来,透隙穿帘醉眼开。
毡襯庭阶茸妥贴,带盘山径玉萦回。
根行万国将宜麦,香动千林独放梅。
閒把银杯评柳絮,始知谢女亦非才。
石润占梅雨,山寒应麦秋。
清风鸣翠篠,疏雨湿红榴。
古驿苔封砌,芒城柳映楼。
高吟一瓯茗,聊为故人留。
我行常苦雨相随,旱甚民心若倒垂。
坐久云容肤寸合,愿同焦槁被甘滋。
一舍麻城指顾中,远山横翠慰吾悰。
劳生艰险今尝遍,休把狂言吓老翁。
展开阅读全文
我有数亩园,荒秽萦锄理。
干戈何许久,生意困屠燬。
道也其兴与,时哉亦甚矣。
去年失短吕,培植乏驱使。
今年得老杨,衰病更临起。
晚菘已芜没,早韭就茅靡。
菁菁何所有,莴苣独牛耳。
从苦可自珍,供盘况潇洒。
银条直且甘,风味胡伯始。
其视李太尉,小人与君子。
明明如古鉴,不虑纤尘止。
廓廓若太清,强欲浮云滓。
老氏有遗训,重去彼取此。
方今向太平,皋夔正端委。
台省登硕德,要荒窜诬毁。
击寇岂无人,蕃将来黑齿。
破齐在不日,逆以诛正已。
停观劳还役,杕杜颙采芑。
万邦遇有道,贫贱古人耻。
文王来吕夷,汉祖致围绮。
异时免沟坑。愿附纤贝篚。
展开阅读全文
饯别宜有酒,我无一杯潄君口。
送行当以赆,我无一物藉我手。
与君意气真相知,君尝谓予可言诗。
独有诗句堪送别,欲赋复止空嗟咨。
送君胡为三叹息,文酒从今失三益。
干戈日寻雅道衰,吾徒一别真可惜。
问君四海无家归,飘然此去将何之。
答云南阳善城守,屡以孤垒攘重围。
我今欲往诚有以,主帅好贤同邑里。
辎车傥许载病翁,长策犹能靖多垒。
骐骥君看伏枥姿,发虽种种心不衰。
胸中之奇老未吐,忍死山谷甘寒饥。
君不见元龙豪气真磊落,卧见许生自旁若。
时危康济乃丈夫,问舍求田匪余乐。
又不见越石夜半闻鸡鸣,披衣起舞贺友生。
风尘澒洞四海乱,英雄攘臂收功名。
古人相期盖如此,岂效世间儿女子。
出门惘惘色可怜,君亦为之殊可鄙。
壮君此语胆忽张,群忧散尽增激昂。
西风猎猎天落霜,千山凋林松桧苍。
寒菊始花黄且香,高空无云老鵰翔。
登山临水秋兴长,行人欲行送者伤。
我独不复伤,知君壮志殊未央。
为君援笔写长句,一洗古今离别肠。