孤芳常恐百花知,桃李纷纷亦强追。
照雪精神应自喜,逼人风味不吾亏。
幽香隐约留衣袂,疏影玲珑鉴砚池。
欲识东君好消息,夜来青鸟宿南枝。
历水分携十六年,相逢须鬓尽苍然。喜君宦况新来好,许我交情老更坚。
小雨送行春溜急,长杨留别午阴圆。画船插帜澄江远,回首风帆指绣川。
竹外山前见嫩黄,水沉清渍雪肌香。
应嫌桃李风姿俗,故作寻常淡淡妆。
我昔丞历阳,好笔得柳生。
维时习治久,群盗方纵横。
生售数毛颖,一一简择精。
作字可人意,为我供笔耕。
不知二十年。天下乃复平。
尔贫技不售,我因功无成。
布衫负篛笠,羸然过柴荆。
我老废读书,无意游管城。
千钱与斗米,聊尔饷此行。
归家饱妻子,一笑嘲彭亨。
孤塔云烟外,荒蹊草莽间。
蓼花红糁碎,枫叶绛绡殷。
送客三溪远,逢僧半日閒。
功名休览镜,沦落鬓毛斑。
竹外梅花,檀心玉颊春初透。一池风皱。妙语天生就。有个人人,袅娜灵和柳。君知否。目成心授。何日同携手。
玉骨冰肌,绛趺檀口,玲珑亚竹当户。嫣然照雪精神,消得东君眷与。群芳退舍,顾凡下、非伊朋侣。却自有、薝卜酴醿,次第效颦追步。寓心赏、还须吟醉,赴目成、便依歌舞。情钟束素无华,意在含情不语。纷纷桃李,亦何用、轻猜轻妒。觅一枝、欲寄相思,伴取个人书去。
颢气遍寰宇,风露逼衣裘。中秋昨夜,明月千里满西楼。人道当年今日,海上骑鲸仙客,乘兴下瀛州。雅志在扶世,来佐紫宸游。庙堂上,须早计,要嘉谋。牙床锦帐,三岁江北叹淹留。好在蟹螯如臂,判取兵厨百斛,与客醉瑶舟。待得蟠桃熟,相约访浮丘。
又是春残去。倚东风、寒云淡日,堕红飘絮。燕社鸿秋人不问,尽管吴笙越鼓。但短发、星星无数。万事惟消彭泽醉,也何妨、袖卷长沙舞。身与世,只如许。阑干拍手闲情绪。便明朝、苍烟白鹭,北山南浦。笑指午桥桥畔路,帘幕深深院宇。尚趁得、柳烟花雾。我亦故山猿鹤怨,问何时、归棹双溪渚。歌一曲,恨千缕。
彩幡金胜。一笑酬春聊适性。E66D女痴儿。半挽梅花半柳枝。追欢何计。幸对绿尊环早髻。欲舞还羞。美盼娇回碧水秋。