青春白日坐消难,须著人间比梦间。八公山下清淮水,明月何时照我还。
春深逐客一浮萍,何处淹留白发生。山城过雨百花尽,野渡无人舟自横。
先生卵翼计平生,针芥相睽祸欲成。自是挥斤非妙手,郢人为质却无情。
已喜仲容连骑去,更思小陆度山来。赋槐白士愁颜甚,唤取溪傍一笑开。
君家十亩春苍筤,犀株解箨冰玉香。山东麦饭藜羹客,有底诗情合得尝。
溪光涵影碧萧萧,四合深林不见梢。寒暑若言无避处,世间那有况云巢。
张侯生意秖如瓶,出入艰难亦自成。却纵鸱夷差独乐,此中何物不堪盛。
蓝田故有他山错,瑶旆琼旒碧玉干。左紫姚黄满金谷,野人留取伴鸡冠。
姑射山前旧约非,秋风满意未成归。仙人一去无留迹,堕珥遗簪作雪飞。
日日花前醉赋诗,多情休诵北山移。沾巾不要时人学,独为秋香插一枝。