山寒木落峭孤台,南北常分冷暖开。
自笑三生如结习,每来月下立苍苔。
青灯人语寂,池塘响蛙哈。
孤坐如老禅,门开风自阖。
展开阅读全文
闰余五月即六月,一雨不来天欲裂。
邦侯赤心走群望,唤醒痴龙睡时节。
雷车凤驭相后先,甘霔连天声未歇。
茅檐静听老农语,今岁夐与他年别。
烟瘴压低曾见雪,晴未兼旬雨复咽。
区区枯草宁有知,孕出灵芝光吐结。
邦侯求仁求此心,表里不欺天地彻。
为霖何暇蜥藏翁,占云已喜鹳鸣垤。
斗顿溪流高一尺,尽与疲氓洗炎热。
晚禾猎猎实方腴,早稻津津香已馝。
饥者可饱饱者逸,深夜城箫响清绝。
持此丰年还圣主,愿同何武歌休烈。
同是青藜一祖来,晚成天欲成其才。
家里传虎榜承渥,人说牺经旧屡魁。
春色风流都羡柳,岁寒事业莫过梅。
谁怜历落如蕡者,閒把离骚嚥一杯。
问年知近百,伛偻合龟形,
不理儿孙事,惟占水旱星。
惯医閒施草,贳酒自携瓶。
劝世行方便,何消念佛经。
一径寒松老,因来采茯苓。
水禽鸣杞涧,野鹿卧棕亭。
瀑近云根湿,仙遗石井灵。
守庐青道者,不厌客频经。
沧波混碧空,杨柳路皆通。
列岫疑奔马,新桥学跨虹。
东风香迹满,西日乐声丛。
总是游观者,幽人趣不同。
展开阅读全文
兀兀栖精庐,青山日相对。
静照年少非,动虞壮士悔。
耕锄计已晚,畚筑力犹耐。
夜卧司马衾,晨餐鲁直菜。
自计清庙修,谁知圜壁坏。
人情春水波,世事寒云态。
直道丛百谪,孤踪绕群吠。
拘累僒形骸,忧危积肝肺。
逢人口即瘖,出户足如碍。
周程俨范模,刘张遗謦欬。
涤垢学归愚,达增务韬晦。
志苦秋不磨,发白春匪载。
采菊聊倾觞,延兰可纫佩。
官{馍莫换鬼}乏三月,家书隔千载。
楚语欲听惯,峒关惊未溃。
冥冥瘴务间,冋冋灵光在。
莫挥感时泪,山水怡吾爱。
智学文交与命穷,瘴江风雨值衰翁。
昌黎送别劳三揖,何似檀栾一笑中。
只影投荒阅两秋,汝曹何苦侮畸囚。
诗书尽啮从谁愬,冠履俱伤重我羞。
相国溷人宁处垢,永州某氏未轻投。
翻盆搅翁何时了,肯事张汤法吏不。