吕纪挥醉笔,能作双鹤鸣。作者与鸣化,遗鹤在荒汀。
年年阳气复,是尔北归期。王孙春草绿,尔归归不归。
天子崇仁孝,陈情诏许归。望云纡昼锦,计日理班衣。
岭月明空橐,江风满去旂。抚弦看远翼,心与尔同飞。
花鸟亦何意,见之而眼明。鸟啼花发处,对主是三清。
我本增城子,家实在天山。持此观化意,遨游乎人间。
游居以一视,忙处有真閒。土木长兀兀,佩玉自珊珊。
涓流赴大海,星火势必然。寄语远游子,游心夙当还。
烟霞之虚兮,与子广居兮。烟霞之极兮,与子安宅兮。
归来归来兮,乐以栖迟。樵之云兮,可以兴雨。优哉游哉,乐与子处。
重耳无我之所有,我有重耳之所无。吾道自足何旁求,逼北赴戒是吾忧,公欲渡湖毋渡湖。
冥鹏将图南,去以六月息。试问何太迟,物以久而积。
冥鹏起扶摇,九万一朝极。试问何太速,风积有馀力。
嗟彼蜩鴳徒,枪榆聊自适。枪榆不崇朝,孰辨垂天翼。
赠蓑护子身,赠笠护子首。自馀身首外,长物亦何取。
大雨与大旱,槁坐不出门。蓑笠时置之,所性有不存。
谁家玳瑁筵初启,金盘露滴琼瑶髓。长庚跨鹤来青霄,王母鞭鸾度碧海。
寿域弘开瑞气腾,庭闱交映金天精。主人一仕归五洪,陇上馌耕宾主仍。
阴阳合德天道成,桂芳熊胆流休声。木天紫诰换郎冠,珠翟霞帔曳绛云。
门中亦有偷桃儿,胸罗星宿剑光寒。偷桃儿,洞野子,词源三峡倒流水。
洞庭阔豁不可收,波涛动地舂天起。我闻寿亲之道在显扬,何必尽引洞庭为酒入寿觞。
无念双亲贻令名,直与乾坤配耿光。