吾爱项平父,居然受道姿。自惭立达者,欲人人得知。
之子有至性,谦虚吾不疑。畏利人称怯,避权时或嗤。
昔在四司僚,今乘千里车。朱轮入抚境,为拜两贤祠。
两贤问为谁,崇仁与金溪。其人死不亡,履地当思齐。
我所思兮在维阳,弘开书院葛氏倡。甘泉山麓江湖缃,楼栖云汉摘星象。
恭书敬一维天章,杏树坛前柳道长,执经诸子还相将。
我欲一往亮非难,锡飞瞬息无长江。
江风送子来,新月迎子归。风月同自然,吟弄亦奚为。
天行一息已万里,日月违天如右旋。试问惜阴分寸者,何如息息与存存。
心无一物,天理见前。何为天理,本体自然。廓乎浑兮,四时行焉。
勿忘勿助,圣则同天。
李浔冈、黄门郎,文力可以扶九鼎,九鼎之重只手扛。
李青霞、司马嘉,诗文有如堕地驹,千里奔逸信手拿。
天关翁、病羸癃,奄奄气息,教思无穷。自从一日得二子,意气直上干青空。
区区文字不足工,直欲与二子驰骤于千圣万圣四通八达天衢中。
葛藤斩断葫芦缠,连袂跳入白云顶上第一峰,回视薨薨如蠛蠓。
渴饮丹井九龙泉,饥采山上千岁松。达观乎无始,究竟以无终,天地万物归玄同。
北风吹宿雾,天宇何寥廓!罗浮众仙人,为我开云幕。
簪笏非素心,泉石有夙约。得所自得生,忘景亦忘乐。
众皆爱兰名,我独爱兰馨。兰名起人听,兰馨养性灵。
幽兰倚孤石,石边有丛竹。节砺馨愈幽,君子当三益。
何年姓此渎,天设岂无因。五百年来我,题诗过暮津。
翩翩连袂新安秀,寿我南山两及虔。宇宙囊中无可赠,满江风月送归船。