淮南持斧功成后,瓯粤乘轺喜暂临。
使者英标衣蹙绣,近臣新渥带横金。
三山气入中秋好,八郡香焚晓雾深。
已为黎元开寿域,可无椿岁慰人心。
篇篇振玉妙玲珑,字字春风和气中。
安得居家无一事,搜吟日日与君同。
急雪逢春易作晴,穷阎犹复断人行。
公家何在欲乘月,夜半扁舟不隔城。
展开阅读全文
荆溪之山环千峰,摩空巉绝相争雄。
与公万仞俱壁立,祗有爽气蟠胸中。
荆溪之流碧满野,寒光秀色兼天泻。
与公雅量相对清,更觉波澜来笔下。
高门悬弧此日生,少年挥毫敌两京。
当时紫宸初射策,玉色临轩知姓名。
一旦横经向儒苑,凤掖銮坡去非远。
如今高卧尚琳宫,主父严徐见何晚。
向来皂盖先一州,龚黄已往无此流。
旰食我皇收士急,未容独乐林泉幽。
华堂宴笑春风裹,水绿山青助公喜。
三槐功就却归来,寿如此山如此水。
展开阅读全文
出门迎朝暾,入门饯夕阳。
岂愿从吾驷,声名跨楚梁。
明日聊与君,褰裳陟危冈。
方舟转河曲,薰风度微凉。
细看槐柳暗,稍觉檐萄香。
天调节用霞绮,云净呈天光。
梵宫占地胜,古木参天长。
禽鸟亦自得,呜呼声激昂。
缓步信携筇,清流足飞觞。
乃知声利役,脱去非无方。
所怜雄丽地,千年陇树荒。
石顽尚莓苔,剑逝宁光芒。
自今一瞬息,江山几兴亡。
我衰渐落寞,乐极泪淋浪。
寄谢同心人,无惊鬓毛黄。
剩引桂枝丛小山,鹜行姑去自余閒。
人怀昆玉未当价,花与莱衣相映斑。
佳树非烟晓葱郁,幽泉不雨夜潺湲。
顿移岩壑山阴道,竞秀争流一席间。
竹户茅檐一迳斜,清樽黄卷定生涯。
溪山胜处春长在,却放朱藤一半花。
高人心迹喜双清,旷远幽亭谁与名。
檐外落花仍落絮,坐中倾国与倾城。
松声传壑风初急,帆影飘空浪未平。
不尽樽中今日醉,匆匆轻去得无情。
展开阅读全文
招提隐松桂,远在城一隅。
我来岁云暮,天寒气象殊。
寓目得佳趣,百念如涤除。
及此斋时钟,箪瓢慰吾臞。
丈室曦未来,香篆沈熏炉。
聊施济胜具,未暇学跏趺。
缓步大明寺,山光佳有余。
郊原自春色,物意如相娱。
习公四海士,豪气编虎须。
邂逅偶倾盖,清游邀我俱。
相从得二谢,笑语寄歌呼。
东井遥观盾日升,南风犹入舜弦鸣。
鹏程九万岂终息,椿岁八千方再荣。
平世功名期凤鸟,一时文采应长庚。
浮瓜沉李年年事,稽首弧南一点明。