疏慵自分只渔樵,故向深山小结巢。两日明公来对酒,一壶聊下树头瓢。
拥絮烘炉也据床,连旬卧病破茅堂。今年岭表寒尤甚,都说西台御史霜。
朱云一疏排阊阖,王素孤风动海山。七十峰头有明月,独能千里照君颜。
梦到西岩月几回,十年今日始登台。东君自解留人住,莫遣天风送雨来。
一笑溪头得杖归,百年端许病相依。只愁他日乘龙去,何处淩空独自飞。
故人不仕意如何,岂爱清风一钓蓑。伐木不违千古义,首阳西望共嵯峨。
诸将勋名占上台,桐江烟水独徘徊。谁知千载风尘后,不见云台见钓台。
不假清虚味道真,至诚志气自如神。微臣辅德知何有,两载深惭备四邻。
深居恭默养天真,藻思风生笔有神。珍赐宝藏期百世,馀光犹足耀乡邻。
传闻边将谨防秋,宵旰何劳圣主忧。早晚西征罢归士,衔枚无复室家愁。