长绳难系日,自古共悲辛。
黄金高北斗,不惜买阳春。
石火无留光,还如世中人。
即事已如梦,後来我谁身。
提壶莫辞贫,取酒会四邻。
仙人殊恍惚,未若醉中真。
送君游梅湖,应见梅花发。有使寄我来,无令红芳歇。
暂行新林浦,定醉金陵月。莫惜一雁书,音尘坐胡越。
我有吴趋(qū)曲,无人知此音。
姑苏成蔓草,麋鹿空悲吟。
未夸观涛作,空郁钓鳌(áo)心。
举手谢东海,虚行归故林。
我珍藏着吴风民歌,可没有知音与我一同欣赏。
伍子婿当年感叹:不采纳我的言论,所以姑苏城宫殿荒芜野草蔓延,徒有麋鹿悲吟。
我还未作出那受人夸奖的观涛诗,满腔抱负也未能实现。
就辞别皇上,归隐山林,白白地失去了一次大好机会。
吴趋曲:吴地歌曲名。
鳌:传说中海里的大龟或大鳖。
君家全盛日,台鼎何陆离。斩鳌翼娲皇,炼石补天维。
一回日月顾,三入凤凰池。失势青门傍,种瓜复几时。
犹会众宾客,三千光路歧。皇恩雪愤懑,松柏含荣滋。
我非东床人,令姊忝齐眉。浪迹未出世,空名动京师。
适遭云罗解,翻谪夜郎悲。拙妻莫邪剑,及此二龙随。
惭君湍波苦,千里远从之。白帝晓猿断,黄牛过客迟。
遥瞻明月峡,西去益相思。