仙风清玉佩,香雾蔼云鬟。紫台招手,醉骑白凤上高寒。
曾记五云深处,缥缈琼楼十二,宝界晃三千。回首人间梦,一落忽经年。
羽衣轻,胡床冷,洞箫闲。肺肝冰雪,孤光一点最相便。
可是嫦娥有意,付与婵娟千里,今夜尽人看。起舞答清兴,歌罢唾壶残。
不见太师桥下柳,绿阴摇荡雕甍。朱门甲第管弦声。
沙堤十里,香絮滚春晴。
惊起胡尘青眼眯,秋风禾黍神京。娇枝嫩叶叹飘零。
夜深荒址,时见度流萤。
绿满汀洲暗。天涯芳草遍。年年何事叫东风,怨。怨。
怨。满树梨花,半窗残月,梦魂初断。
血染山花片。声动乡关念。玉窗应是数归期,赚。赚。
赚。回首衡阳,雁飞不到,寄书人远。
芳尘纤雨过。正紫陌春光,二分才破。缃桃夜深吐。
障东风台榭,锦云如堵。庭帏煖和。喜清镜、华年初度。
卷珠帘、笑语生春,绛蜡玉花双股。
庆贺。画屏影里,宝篆香中,神仙无数。履侵舄堕。
莱衣舞。彩衣歌,蔼高堂喜气,祥烟缭绕,人在蓬莱洞府。
愿年年、酒滴花前,醉颜如故。
月香水影,记西湖、曾踏六桥残雪。回首江山今在否,诗被梦惊秋铁。
鹤老苍苔,屐闲青嶂,僧寺茶烟歇。被花相笑,十年何事轻别。
谁道逋老风流,丹青有手,千里神相合。月又朦胧花又瘦,还是黄昏愁绝。
小殿妆奁,寒城昼角,催老花时节。天涯搔首,霜风吹断华发。
区区世道,算红尘、何似水云宽处。云梦泽南摊睡簟,曾是旧游之路。
城老芙蓉,台空箫管,下界多风雨。群仙相笑,问人何事劳苦。
自要天柱峰头,仙人洞口,着登临长句。宝带万钉成甚用,到了终归黄土。
篱下黄花,山中白酒,秋意须人主。愁心无奈,江南有梦归去。
碧水澄秋,丝纶卷尽斜阳影。小舟维定。蓼岸西风冷。
横管孤吹,有调无人听。长江静。眠鸥惊醒。冲入苍烟暝。
江上青山山下路。茅屋人家临水住。雨余一片夕阳明,汀草处。
鸥来聚。一叶渔舟横野渡。
烟雾纷纷生古树。树底寒流桥欲堕。行人千里未能归,还自苦。
愁无数。枫落吴江秋正暮。
容身何处,有青山、借我一丘一壑。稳坐篮舆横曳杖,十里西湖行乐。
春笋斋厨,午茶杯盏,世味从他薄。大都几屐,安闲便是丹药。
随分吟倚西风,醉眠苍石,心与浮云约。回首红尘名利事,勘破蝇头蜗角。
万卷藏书,百竿栽竹,有子承当着。乾坤老矣,一簪聊寄华发。
买断青山,占住白云,岂不佳哉。尽夜枕商声,苍筠绕梦,晚庭诗景,红叶成堆。
老鹤松阴,流泉涧道,付与闲藤日往来。行吟处,见石田齐熟,篱菊新开。
有时落日林隈。听牛背、西风一笛回。更露洗疏桐,乌啼金井,月寒老桂,人在琴台。
芋栗供贫,茱萸备酿,生计年来手自栽。清幽甚,笑落花流水,春漏天台。