昼宇闲闲帘着地。乱匝桐阴,人在清幽处。烟袅画屏沉缕细。
绿窗一枕芭蕉雨。
残睡觉来无意绪。雨后斜阳,照在庭前树。浴罢晚凉掀短袂。
清香满院荷风起。
妆点吴乡秋意老,夕阳红树离亭。晚江潮退水痕平。
两行征雁,相约下寒汀。
钓饵丝纶收拾了,芦花深处舟横。西风吹面酒微醒。
起来船尾,坐看远山青。
南鬓星霜,两脚风尘,老矣吾生。记燕山晓别,雪中驱马,秦淮夜泊,月下闻筝。
独雁辞秋,孤灯听雨,身在江湖轻利名。从今算,又十年心事,屈指堪惊。
天开五十昌龄。人道是、南方一寿星。向虹桥影下,应期乌鹊,冰丝弹处,访旧湘灵。
税地栽花,解貂当酒,此去情怀尚可能。明年也,盼梨花消息,岭表归程。
世事如棋,人情似纸,弄巧几多成拙。青春易过,白发无情,转眼光阴消歇。
乐在其中,心游物外,此理几人明彻。荡虚空、无去无来,惟有清风明月。
谁似我、剑走青蛇,发冲乌帽,长啸一声天裂。胁生八翼,足跨三天,历遍广寒宫阙。
衣剪云霞,佩悬星斗,容我玉清朝谒。挟飞仙、下视尘寰,红日片时残雪。
不见章台街上柳,纤匀初画双眉。轻盈婀娜惹游丝。
少年走马,花酒恋芳菲。
千里心期归较晚,长条不似前时。东风似与解相思。
多情时遣,飞絮点春衣。
不见吴王宫外柳,浓阴低映鸥沙。屧廊春响笑仙娃。
东风眠起,台榭总芳华。
一夜长堤驰越骑,柔条无力拦遮。荒城留与后人嗟。
尚余故态,烟外舞敧斜。
莲褪红衣蒲稗老,西风吹冷汀洲。翠罗簇护锦云稠。
借来三月景,点破一江秋。
鸥鸟不归沙嘴静,孤芳自觉含羞。柔枝袅袅影悠悠。
浪中莲唱杳,烟外夕阳愁。
三分鼎峙,算江东虽小,尽多人物。一片江山千古恨,崩浪怒冲高壁。
湖海孤臣,经年放废,破帽撑风雪。浪游怀古,问君谁是豪杰。
驾此一叶扁舟,举杯属客,清兴樽前发。凌涉沧茫三万顷,洗荡凡尘消灭。
夜静江空,洞箫清润,露气侵华发。仰天一笑,醉中卧对明月。
袖里琅矸十二,笔头风月三千。素娥宫阙正高寒。
我欲乘鸾游览。
谈柄未输玉尘,醉筵初破冰盘。晚凉挥洒水亭闲。
人在瑶池阆苑。
东风江上梅花路。仙舟载将春去。使节龙函,宫袍兽锦,光满晴川行处。
飘飘意气。尽骑鹤云端,泛槎星次。一点稽山,苍寒落枕海门曙。
九重驰来香币,报皇华事竣,白云情系。喜集莱衣,庆钟寿斝,花月楼台十二。
夕阳正未。看雨露芳容,椿萱交翠。醉眼蓬莱,海波清见底。