君不见邵大佩,家住石门天所买。
两峰挟汉扶太阳,十里为波到沧海。
见君四明西郭外,主人楼居清水带。
一夜高论悬河流,四壁古文蠹鱼坏。
却说邵君赤城客,挟策从师岁三改。
绿袖青衿美少年,骑龙策凤专相待。
邵君敛衿如欲前,自言家住石门边。
仙人不去桃花洞,霞气时流芳草筵。
须臾抱笔加我手,邀我题诗进我酒。
白头笋箨斋中坐,赤脚莲花顶上行。九节閒将邛竹杖,一筹输与老门生。
迩来奼嫁粗酬债,此去风波任打萍。五岳高头谁掖我,肉身菩萨未身轻。
囊琴三尺馀,投我主人居。老叟能称隐,诸郎总解书。
夜深时唤酒,春尽共骑驴。去到西湖上,梅花带雪舒。
鸣琴卧治正相安,忽作监侯水国弹。司马江州行击楫,少年湖上正探丸。
青牛谷秘遗经在,白鹿山空讲席寒。馀力不难兴绝学,预为吾道一弹冠。
凤尾本蕉材,红花绿叶毸。县庭今一见,蛮地不曾开。
孔雀羞金翠,萧娘坐粉腮。颍川黄霸在,辛苦送祥来。
菩萨曾闻肉一团,仁安春亦一腔完。庭前百果黄无数,分与飞来鸟雀餐。
从来不见梅花谱,信手拈来自有神。
不信试看千万树,东风吹着便成春。
马上定苦渴,几回停辘轳。别兄当北邸,接母到南都。
桃叶横前渡,荷花满后湖。此行大家逐,谁敢问当垆。
买地铺山引露浓,中县洞壑亚玲珑。抽将菡萏谁边水,割取蓬瀛若个峰。
江左枯棋宜别墅,襄阳落日醉山翁。花枝尽媚当尊客,莫辨金钗座上红。
可怜荒宇在,于焉恣游赏。古砌伏野草,唯馀圣贤像。
巨碣指高树,御墨浮天上。昔人不在斯,悠然引遐想。
曙入鸟初散,道寒露犹瀁。回睇高山岑,翻然策筇杖。