公子材名本卓然,宦游翻得豫章椽。青天酒散滕王阁,碧水风吹幕客船。
佩取司空孤剑在,江连秋壁万枫悬。知君藻思多新赋,彭蠡双鱼正好传。
谁家两奴骑两骢,谁是主人云姓宗。
朝来暮去夹街树,经过烟雾如游龙。
问马何由得如此,淮安大豆清泉水。
胸排两岳横难羁,尾撒圆球骄欲死。
阳春三月杨柳飞,骑者何人看者稀。
梅花银钉革带肥,京城高帽细褶衣。
马厌豢养人有威,出入顾盼生光辉。
去年防秋古北口,劲风吹马马逆走。
对垒终宵不解鞍,食粟连朝不盈斗。
将军见虏饱掠归,据鞍作势呼贼走。
士卒久已知此意,打马追奔仅得彀。
天寒马毛腹无矢,饥肠霍霍鸣数里。
不知此处踏香泥,一路春风坐罗绮。
雪隐城月高,使君梯楼坐。县绠讯谍士,但自苦城破。
问贼一何多,数百馀七个。长矛三十六,虚弓七无笴。
腰刀八无馀,徒牛相右左。转战路千里,百涉一无舸。
发卒三千人,将吏密如果。贼来如无人,猝至使君下。
沙浑石涩夹山椒。苦刺桑乾水一条。流出芦沟成大镜,石桥狮影浸拳毛。
梅候苦歊蒸,幸得五日霁。凉风驱湿魑,奏功未全济。
眷言高山颠,有堂敞西翠。松篁作籁竽,萧飒爽神智。
乃偕二三子,挂絺于其地。买酒穿市中,炮鳖腥道器。
止取醉饱为,安能谨趋避。袒跣择树依,叫号枕砖睡。
郡邑迫东厢,狂来忘逻逮。冉冉日将倾,理邸方即迈。
雷雨自西来,初尚杂晴蜺。一言未及终,振瓦落檐外。
冲风捎健鹘,寸进得丈退。高景殊卑观,窜鸟在眉际。
本言逃炎苛,翻令咏奇致。百事兼熊鱼,往往非著意。
云中丹灶伴神仙,亦有栖迟高树颠。向夕既来回客梦,凌晨特去喨霜天。
韵飘篱外雏俱集,颈涨花前绣愈圆。不似吴门塘上鸭,只将名姓向人宣。
高会莫匆匆,鱼肠把似公。睥睨寸心在,慷慨百壶空。
客散平原夜,波寒易水风。秦雠不能报,泪落酒杯红。
一艇泛三人,多疑游赤壁。无处少江山,但无此好客。
一翁醉梦一惺惺,各有湘潭渔父情。添写三闾来问答,真成出相楚骚经。
内省既不惶巳,焚香何用告天。系马之椿谨细,纪过之豆同筌。