虺蔓相结蟠,虬梢互回屈。
纷若未契绳,繁如已纶綍。
峭格外圑阴,尤堪庇炎日。
苍龙东阙转春旂,綷羽林梢最早知。青帝回风还习习,黄人捧日故迟迟。
令序凝秋签,欢游驻使轩。
行觞酒筹密,踏节舞韡翻。
榴熟丹房解,萸香紫粒繁。
风头腊轻惨,日脚送斜喧。
镂管新篇逸,吹花旧俗存。
请为丞相寿,长久庆调元。
四陵烟柏蔽团晖,晓束朝绅拜庙闱。
台下俗无西向谢,寝中人护月游衣。
垂髯上汉龙难见,耘野连天鸟自飞。
酹毕驱车循故道,经时回望怅依依。
贱子空虚甚,何烦跪自陈。
摧藏不鸣雁,排迮后来薪。
栉短三秋发,途奔四海尘。
安能得所欲,况是数奇人。
南国豪华地,东风骀荡天。
露兰薰夕梦,烟柳重春眠。
歌断云空度,书长燕未传。
吟成休自许,芳草更绵绵。
晚雨跳珠万盖匀,红房高下照池新。
采时双艇须加桨,行罢微波不见尘。
解把清香贻密坐,忍将芳意付萧晨。
如何老帅残风味,三占秋英作主人。
故人诗未报,恨恨复经年。梦去长江路,心知宝所天。
孤情岩桂老,逸思暮云传。无奈缨緌累,犹乖方外缘。
素节倏已宴,高风送浮凉。拂席进宾客,酾酒罗壶觞。
黄鸡蹠蹠美,紫蟹螯螯香。莫矜来欢早,须念后戚长。
奔川无缓澜,徂日不还光。愿客且安坐,调弦未遽央。
叶叶棠梨战野风,满枝哀意为秋红。
无人解赏如丹意,抛在荒城斜照中。