一雨东郊捲夕云,山中坐对寂寥春。
高低桃锦红相倚,轻重榆钱绿不匀。
杯冷罗门抛午案,簺残犀槊晦流尘。
汉鳊渐美开鱼禁,已约溪公下钓缗。
桐竹连云阿阁西,脩茎浓叶蔽璇题。
本来鸾鸑排翔地,正恐羁禽不借栖。
月华真可爱,堂上共徘徊。
白露方徐贶,清风适共来。
蚌津随照满,乌阁为啼开。
万虑方岑寂,愁看云汉回。
弥旬出沐道山头,僦庑萧萧避世游。
枉是胸中存垒块,可能皮里有阳秋。
驾车款段惭乡品,托乘鸱夷笑客愁。
曲突不黔宾坐冷,时闻庭雀一啁啾。
几宵閒北寝,始见映西楼。
曲篆临钩误,残黄映额羞。
桂稀山自冷,珠浅蚌兼愁。
巧作织织句,才能喻两头。
珍卉分清赏,飞邮附翠笼。
蹄金点鬓密,璋玉镂跗红。
香惜持来远,春应摘后空。
玩时仍把酒,恨不与君同。
亲祝星鱼裂绘绡,再旬方见瑞英飘。
阴连腊底寒威在,润压春头疠气销。
碎粒有声欺瓦屋,乱花无次恼林条。
府中上客真才子,首为常民续楚谣。
磑湍方电激,麯屑已云霏。
诚哉智者乐,力少功不赀。
展开阅读全文
我闻上天乐,仙圣并游宾。
离楚何所据。招回逐客魂。
谓门有九关,虎豹代守阍。
砥舌饥涎流,触之辄害人。
讥呵自有常,帝意宁不仁。
穷壤苦恨隔,传闻恐失真。
我欲稽首问,无梯倚青云。
块然守下土,此愤何由伸。
脱叶惊彫岁,翻车送落晖。
蔗浆晨渴减,桃簟夜凉归。
怨月收纨扇,轻云怯紵衣。
沈愁知几许,带眼不胜围。