阳岑晚树飘花外,冷落晨杯擣杏馀。
喉舌官崇无晤赏,一轩筠粉伴刊书。
濩落无容物,嵚碕可笑人。
唯当荷农笠,不称荐华绅。
宦味真缰锁,生涯累水薪。
穷途计安出,祗是有沾巾。
儒帅非真帅,瓜时定几时。丹心虽许壮,白发不藏衰。
罟密游鳞骇,山遥倦翼迟。岁成无奏最,准拟雁门踦。
谒舍修容倦刺毛,纷纷朱紫笑银袍。
吴天破月愁归晚,楚俗伤春忌唱高。
江步挐舟双打桨,酒亭横帜一持螯。
平台邹马英游盛,霏霰连天待赋毫。
绿野阳膏动,春旗出晓衢。
川长罗后乘,林转隐前驱。
早蕊红粘杏,轻苞紫缀榆。
桑郊不敢问,直为使君愚。
春意都无几,还持欢绪归。游蜂抱蕊去,惊燕失泥飞。
风下幡幡影,霞留暝暝霏。既知瑶席恨,不减欲沾衣。
佳节凭高驻采旗,亭皋雾罢转晨曦,
堋间羽集号猿后,台外尘飞戏马时。
芳菊治疴争泛蕊,丹萸解恶遍传枝。
明年此会知何处,醉玉颓山不用辞。
展开阅读全文
栈道迴忠驭,牢盆幹计赀。
文书三署草,兄弟五常眉。
遽尔分符竹,欣然捧诏芝。
疾驱关外传,奉引汉东旗。
夕月同离恨,春膏遍我私。
他年五君咏,应记阮咸麾。
岸帻坐前楹,天围极望青。
日华开岭雾,风影碎池星。
重露惊栖鹤,幽丛带暗萤。
尘机心久息,宁待据梧暝。