天幕风和毕雨馀,翠轻黄浅亚春衢。
不知张绪当年日,似得长条濯濯无。
湖中新水照春辉,绿遍垂杨千万枝。
此地得非名细柳,暖烟偏照亚夫旗。
展开阅读全文
治畹当树兰,治林当植桂。
兰生可香国,桂茂绝聚荟。
邈哉志士节,所趣与人异。
意经千古上,心包九垠际。
道胜外物轻,矧复疆锁细。
所以抢榆者,局局笑鹏翅。
万里重阴晦玉轮,兔孤蟾远托霄垠。
世间未必皆同恨,亦有居心不净人。
廓落弥旬故眼移,居惭君粟养支离。
绫衾倦梦愁淹卧,星鬓流年报早衰。
药剂袪繁催月杵,茗腴供啜嗜春旗。
迷魂复幹闻清唱,不减巫阳筮些诗。
晓河回北陆,夕雨净西郊。
水足鱼忘喣,林寒鸟恋巢。
阁苔浮绿晕,社橘老丹包。
谁与同真想,清风是淡交。
故岁东南客,新来西北飞。
声迷江月老,阵入塞云稀。
远恨抛书素,馀音付玉徽。
行人落君后,搔首未成归。
当年弛镫避清尘,此地联麾喜故人。
豸角去冠休触佞,虎头分绶且行春。
谤销不复投亲杼,宦拙犹须让后薪。
酌酒为君赓一曲,江边收得子牟身。
握臂苦愔愔,苍华倦昼簪。
悟非蘧瑗早,达想净名深。
齐鹿闲三{左木右适},仙图戏一禽。
独应吴客问,眉宇识侵淫。