风旌引素辕,歌紼远犹喧。
此路成千古,何人叹九原。
未亡钟淑俪,不朽寄空言。
兄子今为后,春秋无馁魂。
展开阅读全文
轩袥深丛佑,文支此挺生。
重轮当月满,一索应乾成。
瑞瓞昌绵绪,天弧仗左檠。
海虽分幼润,星已庆前名。
缓带群心洽,吹铜顺气迎。
欢觞交秘幄,曲赦遍离京。
汉祝昭禖贶,周篇记路声。
从兹诒翼永,斯万见承平。
天京飞雪洒车装,九九清尘御路长。
斜影不迷宣曲骑,薄花才点羽林枪。
观边丽色含鳷鹊,盖外轻阴亚凤凰。
谁识宪驺巡趠盛,赐袍冲霰入林光。
儒帅非真帅,瓜时定几时。
丹心虽许壮,白发不藏衰。
罟密游鳞骇,山遥倦翼迟。
岁成无奏最,準拟雁门踦。
日烈花休树结阴,红牙贪调万黄金。
伯松不学陈遵饮,为识鸱夷是酒箴。
溪浅容篙短,舟移觉岸长。
烟稠芰荷叶,霞热荔支房。
技叠参挝鼓,杯寒十馈浆。
便成逃暑醉,官事底相妨。
霜繁天白雁行单,灌莽梢梢矗早寒。
正是河山摇落处,莫轻离思欲凭栏。
杖策溪边兴尽归,片云何事逐人飞。
飘然自是无心物,欲去还来上客衣。
林下追凉久,山西反照初。
兰苕香自怨,蝉腹饱犹虚。
李暗倾冠外,棋残折屐馀。
萧然皋壤乐,何必羡池鱼。
五月追凉地,沧江剩素涟。
林烟昏午日,楼影压池天。
篠密工迷径,荷欹巧避船。
机忘更何事,鱼鸟亦留连。