不分群芳首尽低。海棠文杏也肩齐。东风万一尚能西。
见说墨江江上路,绿云红雪绣双堤。梅儿冢畔惜香泥。
万里移春海亦香。五云扶舰渡花王。从教綵笔费平章。
萼绿华尤标俊赏,藐姑射不竞浓妆。遍翻芳谱只寻常。
声声只在街南,夜深不管人憔悴。凄凉和并,更长漏短,彀人无寐。
灯灺花残,香消篆冷,悄然惊起。出帘栊试望,半圭残月,更堪在,烟林外。
愁入阵云天末,费商音、无端悽戾。鬓丝搔短,壮怀空付,龙沙万里。
莫谩伤心,家山更在,杜鹃声里。有啼乌见我,空阶独立,下青衫泪。
雪中过了花朝,凭谁问讯春来未。斜阳敛尽、层阴惨结,暮笳声里。
九十韶光,无端轻付,玉龙游戏。向危阑独立,绨袍冰透,休道是、伤春泪。
闻说东皇瘦损,算春人、也应憔悴。冻云休捲,晚来怕见,欃枪东指。
嘶骑还骄,栖雅难稳,白茫茫地。正酒香羔熟,玉关消息,说将军醉。
残月窥尊,冻云沈笛,况是天涯庭院。烛泪红深,枕棉香薄,伤心画谯清点。
伴梦短梅花冷,幺禽语春怨。
玉容远。也应怜、杜郎落拓,悲锦瑟弦柱,暗惊泪染。
宛转碧淞潮,共垂杨、萦恨难剪。凤纸题残,奈云边、珠佩声断。
拌尘销鬓绿,万一跨鸾低见。
惨碧山塘,画船只在,消泪多处。坐柳移尊,凭梅驻笛,相见应暂许。
红罗嫌窄,金玲愁重,底是妒花风雨。最惆怅,惊鸿散后,梦云更迷春侣。
可怜昨夜,画楼西畔,望断星点三五。钿小花羞,奁低月怨,歌态谁楚楚。
赪鳞难托,红蚕更缚,可奈杜鹃催去。江南客,伤心第一,四弦倦语。
旧苑鸦寒,荒皋雁瘦,吴霜正染青袍。载酒江湖,十年吹断琼箫。
玉梅花下相思路,算而今、不隔三桥。怨良宵,满目繁华,满目萧条。
红笺枉费珍珠字,甚江关词赋,不抵金貂。门外垂杨,要他来繫征桡。
金尊自倒休教劝,怕天涯、回首魂消。碧迢迢,玉宇琼楼,绛鹤难招。
长卿游倦,恰年时、画里都是愁中。湖上大堤堤上路,天涯见说能通。
流水三生,淩波一霎,娇眄隔香红。垂杨踠地,那时亭北阑东。
谁念芳字题残,红牙拍遍,换羽更移宫。目送横塘天样阔,香雾何事惺忪。
一叶颦秋,万花妆晚,肠断到东风。鸳鸯在否,梦云犹带疏钟。
正是撩人天气也,可怜云淡烟轻。闹红深处见娉婷。
花光人影,分占十分清。
画里归来愁亦好,何须夜饮秦筝。他年记取小红亭。
小红亭外,高柳万蝉声。
幽路入花天,闹红深、恰共中仙乘兴。花外小红亭,无人到、亭外绿荫千顷。
疏烟淡日,木兰愁绝馀香凝。惜起青黄憔悴叶,曾共袅婷窥影。
无边香色年年,算鸳鸯、惯识枝交蒂并。年少冶游心,飘零后、禁得万蝉悽哽。
欢娱谩省。碧云日暮颇黎冷。十二回阑肠断处,依约淩波来凭。