敢道栖迟为寿萱,自甘身老郭西村。修篁趁水环茅屋,怪石如山俯菜园。
著句不剿先辈说,温书如对故人言。地偏尽日无车马,高卧何须昼闭门。
漫天风雨撼枫林,百感茫茫搅寸心。对镜悲同笼鹤瘦,擘笺聊和砌虫吟。
陶公心醉黄花酒,杜老悲添白帝砧!一抹残阳芦渚外,不胜时事叹浮沉!
九十韶光转眼过,一编补读慰蹉跎。心虚似竹狂言少,事乱如麻幻梦多。
爱客也知输北海,耽吟敢道学东坡!凭栏偶听伤春曲,那不教人唤奈何!
酒脯今宵列绮筵,祭诗醉灶不遑眠。亲朋索写宜春帖,儿女争求压岁钱。
痛饮每贻邻里笑,浪吟偏惹姓名传。回头顿觉前非悟,明日吾生又一年!
指囷赠麦寻常事,卜式输边惠在民。旱潦田园完赋早,春秋祠墓鞠躬亲。
平原肝胆谁知我,洛社须眉已古人!不待盖棺方论定,一生言行合书绅。
春风轻,春雨晴;红杏开还落,黄莺打更鸣。朝朝江上穿双眼,夜夜空房度五更!
涧底有老松,郁郁态不舒。解我腰带量,梁栋才有馀。
当今哲匠稀,毋乃此生虚!正恐逢顽樵,采薪妄剪除!
高卧东山下,言采山中芝。终南有佳处,奚必仕宦为!
营营投捷径,徒为达者嗤。所思道阻长,采采欲赠谁?
狂夫有心病,非酒莫能医。恰喜酒肯赊,时时一中之;
醉中言喃喃,往事杂新词。亲旧笑避席,妻子苦相规。
谓此是狂药,乐此欲何为?且非摄生道,兼讪富贵迟!
我方入醉乡,适此大兵追;奋舌与之战,贤于用偏师。
富贵不识字,岂如贫有诗;长寿无气节,不若夭为宜!
醉吟有深意,此外听天施。
五笏巍峨冠海东,巨灵伸手欲摩空。夜来遥见峰头月,一颗明珠弄掌中。