伏戏以来凡几年,六经之外凡几书。
人间简册渺烟海,君以约法包无馀。
往年华毂临敝庐,舌端霆卷俄电舒。
平欺买董等下驷,冷笑服郑真蠹鱼。
千询万扣答如响,扪腹始愧吾空虚。
伯高辟易季度走,六论三策何时摅。
又言诸子皆丈夫,经笥武库随所须。
观君毛骨老犹尔,惜也未见雏与驹。
方今主相求极谏,君曷不携轼辙俱。
自云素鄙从横学,尚友洙泗谈古初。
堂堂冕辂岂不好,却慕点也宁非迂。
行当端季秉周礼,未可春服从鲁儒。
主人拙樊圃,家贼巧穿窬。
鼠子敢予侮,麟翁以盗书。
空搔双白鬓,不奈一长须。
自笑关防晚,花傍且燕居。
懒白衣作宰相,宁黄冠事老君。
试问读三万轴,何如诵五千文。
与客穷源上尽山,林霏初卷岭泥乾。
似嫌甲第施朱戟,别筑茅亭俯碧湍。
龙怒岂容缘磴汲,雹寒不敢近崖看。
平生粗有登临胆,今日凭高立未安。
礼律通称母,宁分继与亲。
乃知履霜子,绝似卧冰人。
后土宫中标韵。天上人间一本。道号玉真妃。字琼姬。
我与花曾半面。流落天涯重见。莫把玉箫吹。怕惊飞。
嘉定名尤重,端平眷最浓。
子虽曾摄相,公自要明农。
尚意宣麻拜,俄惊斩板封。
白头西府掾,无复奉从容。
沙漠有烽起,上林无雁来。
可怜汉飞将,虚筑望乡台。
揆余初度。笑汝曹绯绿,乃翁苍素。一甲子、带水拖泥,今岁谢君恩,放还山去。政事堂中,把手版、分明抽付。向门前客道,老子出游,人不知处。
小车万花引路。又谁能记得,观里千树。老冉冉、欢意阑珊,纵桃叶多情,难唤同渡。买只船儿,稳载取、笔床茶具。便芸瓜、一生一世,胜侯千户。
自锄空旷汲潺湲,占断清溪第几湾。
傍九日开侵岁晏,居千花殿觉天悭。
餐英饮露平生事,遗臭流芳一念间。
菊不负君君负菊,年年秋不在家山。