万疋沙场似电奔,轰天笳吹簇辕门。
而今出借东家马,烟雨孤行小麦村。
底须辛苦访蓬莱,唾手功名亦快哉。
唐季闽尤多进士,宋兴莆已四抡魁。
来听雅乐歌三阕,去占群花第一开。
乡老献书侯劝驾,共为昭代育群才。
山形若覆奁,潭面如拭镜。
奇哉几案物,千古弃荒夐。
了无扳跻劳,坐惬幽野性。
泉源黑难穷,崖色碧机映。
闯深畏龙蛰,窥浅见鱼泳。
可怜风水声,空山谁来听。
我欲买兹丘,扫迹逃嚣竞。
未言葺茅斋,先可理渔{左舟右定}。
晚慕玄真与季真,床头金尽不忧贫。
六如偈简常持念,四勿箴佳最切身。
古有德衰年亦暮,今谁齿宿意犹新。
手遮西日过门客,来拜庞公者几人。
载贽来相觅,挑灯读失惊。
尊公王逸少,外祖郑康成。
子壮堪传嫡,吾衰浪得名。
江湖有公论,不必问钟嵘。
惭愧清朝,罢贡包茅,住发牙璋。便羊裘归去,难留严子,牛衣病卧,肯泣王章。畴昔忧天,如今怀土,田舍鸡肥社酒香。甘雨足,且免扶鉏苦,免踏车忙。
先生少拟荀扬。晚自觉才衰可斗量。甚都无白凤,飞来玄草,亦无紫气,下烛干将。待得新亭,倒持手版,何似抽还政事堂。荣与辱,算到头由我,不属苍苍。
花翁徒步悲诗境,菊磵舂粮哭复斋。
众客食鱼弹铗去,几人白马索车来。
寻思旧事成三叹,断送诸贤入三哀。
信矣两生俱烈士,有金当为筑高台。
免骑朝马趁南衙,五见空村换岁华。
旋遣厨人挑荠菜,虚劳座客颂椒花。
不施郁垒钧编户,虽饮屠苏殿一家。
二十宦游今七十,于身何损复何加。
旧
金闺彦,荷蒉过山前。把钓坐溪边。呼来每得天颜笑,放归犹作地行仙。
尽教人,瞋避俗,谤逃禅。
且缄了、淳夫三昧口。更袖了、坡公三制手。宁殿后,不争先。
小于卫武二十岁,大于绛老两三年。这高名,并上寿,几人全。