礼乐衣冠,浑靠定、堂堂国老。出双手、把天裂处,等闲补了。
谢傅东山心未遂,周郎赤壁功犹小。事难于张赵两元台,扶炎绍。
恢鹤禁,迎商皓。开兔苑,延枚叟。喜奎星来聚,旄头都扫。
重译争询裴令貌,御诗也祝汾阳考。更何须、远向海山求,安期枣。
已怪社愆期,尚喜巢如故。过了清明未肯来,莫被春寒误。常傍画檐飞,忽委空梁去。忘却王家与谢家,别有衔泥处。
我羡君归,一路秋风,芙蓉木犀。想慈颜望久,灵乌乍噪,新眉画就,郎马频嘶。忙脱征衫,快呼斗酒,细为家人说建溪。争知道,这中年怀抱,最怕分携。丈夫南北东西。应笑杀离筵粉泪啼。怅佳人来未,碧云冉冉,王孙去後,芳草萋萋。明日相思,山重水复,古道人稀茅店鸡。元龙老,有高楼百尺,谁共登梯。
值乱行何适,随缘住亦安。
能将石虎辈,只作海鸥看。
泽宫选新俊,鼓箧者云从。
此士堪穿札,同人学避锋。
朝家方教胄,天子必临雍。
去去飞潜异,云山隔几重。
无二客穿冢殉,有一奴荷锸从。
勿烦作者谀墓,莫管邻人相舂。
先贤评桂山,推尔居第一。
豁然碧瑶户,夹以苍玉壁。
中有无底渊,黑浪常荡潏。
谅当剖判初,倍费造化力。
雷嗔斧山开,龙怒裂石出。
至今绝顶上,千丈留尾脊。
宁论儿女子,壮夫股为{左木右栗}。
我来欲题名,腕弱墨不食。
摩挲锹李碑,文字尚简质。
今人未知贵,后代始宝惜。
洑流工骇舟,久游觉萧瑟。
岩屋宽如家,回櫂聊愒息。
椽笔雅宜挥制草,铁憬未害赋梅花。
紫薇阁老昔同省,乔木世臣今几家。
犊鼻吾甘住南阮,狨鞍君合扈东华。
明时简擢皆夔卨,不待还黄与坏麻。
客云自孔氏,不觉喜逢迎。止宿见二子,孰云无世情。
先儒绪业有师承,非谓闻风便服膺。
康节易传于隐者,濂溪学得自高僧。
众宗虚誉相贤圣,独守遗编当友朋。
门掩荒村人扫迹,空钞小字对孤灯。