先朝筑此要防边,不遣胡儿见战船。
遮断难传河朔檄,修来大费水衡钱。
书生空抱闻鸡志,故老能言饮马年。
惭愧戌兵身手健,箔楼各占一间眠。
展开阅读全文
南州健儿生佛国,平时宽博如逢掖。
一朝烟尘起荆益,半夜虎符来抽谪。
逗挠法严羽檄迫,仓皇受甲面蓝色。
病夫少也曾从戎,今成新丰折臂翁。
儿郎行矣早策功,安知行间无吕蒙。
虏来定作太尉公,虏去暴露赏亦浓。
展开阅读全文
大胡自来未易当,谓鞭可投沙可囊。
庙谟先事自为备,天堑虽险难撤防。
健儿白叟乡之望,愿闻一语以自壮。
老儒无以激发君,历历为君说名将。
武襄贵不除黥文,韩岳亦隶河北军。
当时繿缕何足云,异日挂剑图元勋。
展开阅读全文
胡马止能战平地,安知东南有长技。
大江无时起风涛,下濑楼船如屋高。
丕坚二子曾夺魄,曰彼有人此勍敌。
当时百万鸟兽奔,况尔小丑真游魂。
妇语藁砧闬语罢,鼓行勿信傍人吓。
明年汉淮春水生,凯旋笳吹来相迎。
烟燻野狐怪,雨熄毕方讹。
惟有三彭黠,深藏不畏傩。
浪箭束如林,傍观笑不禁。
蛮平无事久,卒惰可忧深。
各自分牛炙,何曾贯虱心。
种候青涧法,能费几黄金。
前有条桑女子,后有茶蕊夫人。
洁以自媒为妇,贤于奉表称臣。
空有难深作,殊无贞烈姿。
试评阿娇赋,有愧孝娥碑。
骨永埋胡地,魂终恋汉廷。
谁令妃远嫁,千载塚犹青。
展开阅读全文
男女不亲授,宁亲笔父书。
如何出腹子,两个是胡雏。
昔有吹笙侣,骖鸾上玉宸。
奈何无欲地,著得有情人。
振笛深宫侧,夫人若罔知。
可怜东邻女,三载隔墙窥。