金丝帐煖牙床稳,怀香方寸。轻颦轻笑,汗珠微透,柳沾花润。
云鬟斜坠,春应未已,不胜娇困。半欹犀枕,乱缠珠被,转羞人问。
芳草满园花满目,帘外微微,细雨笼庭竹。杨柳千条珠□□,碧池波绉鸳鸯浴。
窈窕人家颜似玉,弦管泠泠,齐奏云和曲。公子欢筵犹未足,斜阳不用相催促。
霜落小园瑶草短,瘦叶和风,惆怅芳时换。懊恨年年秋不管,朦胧如梦空肠断。
独立荒池斜日岸,墙外遥山,隐隐连天汉。忽忆当年歌舞伴,晚来双脸啼痕满。
秋入蛮蕉风半裂,狼籍池塘,雨打疏荷折。绕砌□声芳草歇,愁肠学尽丁香结。
回首西南看晚月,孤雁来时,塞管声呜咽。历历前欢无处说,关山何日休离别。
叵耐为人情太薄,几度思量,真拟浑抛却。新结同心香未落,怎生负得当初约。
休向尊前情索莫,手举金□,凭仗深深酌。莫作等闲相斗作,与君保取长欢乐。
当时心事偷相许,宴罢兰堂肠断处。挑银灯,扃珠户,绣被微寒值秋雨。
枕前各泪语,惊觉玉笼鹦鹉。一夜万般情绪,朦胧天欲曙。
兰房一宿还归去,底死谩生留不住。枕前语,记得否,说尽从来两心素。
同心牢记取,切莫等闲相许。后会不知何处,双栖人莫妒。
年少王孙有俊才,登高欢醉夜忘回。歌阑赏尽珊瑚树,情厚重斟琥珀杯。
但愿千千岁,金菊年年秋解开。
杨柳陌,宝马嘶空无迹。新着荷衣人未识,年年江海客。
梦觉巫山春色,醉眼花飞狼籍。起舞不辞无气力,爱君吹玉笛。