展开阅读全文
维师谢公衮,稷契仰高躅。
公子卷庭闱,西郊作侯牧。
飘繇丹穴凤,灿烂文昌宿。
雅望冠朝端,妙年分陕服。
彩衣照洛水,红旆驱崤谷。
荆山连太华,翠气堆群玉。
长河从天来,回斡卷坤轴。
东奔触砥柱,北向摧平陆。
壮哉山河固,屏翰神明隩。
秦人亦劳止,生气日已蹙。
兵戈困疮痍,赋敛苦敲朴。
使君得召父,庶可饱饘粥。
耕桑遍南亩,礼义兴比屋。
门前长安道,日夕击征毂。
念昔西徂东,经过厌结束。
尔来卧岩谷,十载归天禄。
犹如闭樊笼,恨未随鸿鹄。
隐几思故山,侧身望乔木。
何时拂尘衣,假道西走蜀。
驻马问甘棠,歌谣听淳俗。
展开阅读全文
上圣隆西眷,中朝报钜贤。
三刀重梦寐,四国赖蕃宣。
自昔方隅远,惟公惠泽偏。
弦歌初抚字,使节再联翩。
召父深仁浃,文翁美化全。
南图回海浪,北极上星躔。
霖雨苏群物,卿云被八埏。
从容方论道,引避不居权。
忠驭何频叱,行帷又一褰。
漏天开雾雨,烧栈扫云烟。
玉垒山横雪,罗江水映绵。
闾阎瞻冕服,父老识旌旃。
清静尝能理,烦苛冀尽蠲。
销兵无吠警,含哺但安眠。
富庶宁加此,功名固有焉。
岂惟私蜀土,伫更秉陶甄。
成均祭酒出储胥,叹息东门祖二疏。
顾我言非韩吏部,多公节似孔尚书。
诸生共惜阳城去,三径重开蒋诩居。
琳馆遥瞻霄汉外,秋风一鹤上空虚。
千山行尽见平川,鸡犬相闻俗晏然。
父老共知仁圣意,十年重借使君贤。
王俭风流相,岐公博赡资。
敷文成国典,亮采作官师。
剑佩空黄合,音容想赤墀。
元臣葬礼盛,箫吹朔风悲。
剪出潇湘一片秋,动摇君手向空流。
微风自有云涛气,梦入江天一钓舟。
累诏褒优免造庭,两宫虚竚想仪形。
千年辽鹤高华表,万里云鸿独杳冥。
绮皓彩芝终佐汉,桓荣稽古旧传经。
真宫岑寂烟霞外,南极光中作寿星。
岁逐更筹尽,春随斗柄回。
和风先傍柳,薄雪暗惊梅。
坐对灯花结,欢吹酒蚁开。
莫嗟华发短,且喜一年来。
剑外虽云远,外山信日闻。
漏天常泄雨,蒙顶半藏云。
万里飞凫舄,三年隐豹文。
茗芽春后好,应许故人分。
红旆前驱一舍间,里闾相望俗安闲。
春风城郭千家柳,落日楼台四面山。
南亩劝耕丹诏远,北堂侍膳彩衣斑。
梁园倦客思归久,五马何时命驾还。