素王开国道无臣,一榜春风放十人。莫羡榜头年十八,旧春过了有新春。
浙水东兼浙水西,千岩万壑总遨嬉。游山祗欠金华债,乘兴今随王式之。
酸酒齑汤犹可尝,甜酒蜜汁不可当。老夫出奇酿二缸,生民以来无杜康。
桂子香,清无底。此米不是云安米,此水祗是建邺水。
瓮头一日绕数巡,自候酒熟不倩人。松槽葛囊才上榨,老夫脱帽先尝新。
初愁酒带官壶味,一杯径到天地外。忽然玉山倒瓮边,只觉剑铓割肠里。
度撰酒法不是侬,此法来自太虚中。酒经一卷偶拾得,一洗万古甜酒空。
酒徒若要尝侬酒,先挽天河濯渠手。却来举杯一中之,换君仙骨君不知。
出了长干过了桥,纸钱风里树萧骚。若无六代英雄骨,牛首诸山肯尔高。
踏月何销秉炬行,也防月落未天明。果然留下长庚去,更赚行人作晓星。
百舌殷勤报晓晴,花梢做出百般声。饶渠学遍山禽语,至竟何曾学得莺。
谪仙几代孙,今日临贺丞。风月三千首,吾子岂未能。
长把脩月斧,细彫玉壶冰。天池羽翼就,即看垂天鹏。
老夫不奈热,跣足坐瓦鼓。临池观游鱼,定眼再三数。
鱼儿殊畏人,欲度不敢度。一鱼试行前,似报无他故。
众鱼初欲随,幡然竟回去。时时传一杯,忽忽日将暮。
江梅去去木犀晚,萱草石榴刺人眼。抹利独立幽更佳,龙涎避香雪避花。
朝来无热夜凉甚,急遣山童问花信。一枝带雨折来归,走送诗人觅好诗。
平生取友孤竹君,馆之山崦与卜邻。风衿月佩霜雪身,只谈风节不论文。
我开西斋对清润,每嫌隔窗不相近。别来桃李一再花,我长在外君在家。
归来西斋挂窗处,此君忽在窗前住。绕墙检校无来路,此君来路从何许。
向来先生初出去,遣猿看墙鹤看户。如何鹤睡眼未开,此君一夜过墙来。
明朝稚子满庭砌,豹文玉骨龙苗裔。春风吹堕锦衣裳,仰看青士冠剑长。
先生岂惜窗前地,与君同醒复同醉。