沦落谁知己?记相逢,一鞭风雪,题襟乌垒。同作羁臣犹间隔,斜月魂消千里。
爱尺素,传来双鲤。为道玉壶春买尽,任狂歌,醉卧红山嘴。
风劲处,酒鳞起。
乌丝阑写清词美。看千行,珠玑流转,光盈蛮纸。苏氏才吟残腊句,瞬见绿阴如水。
春去也,人犹居此。褪尽生花江管脱,怕诗人,漫作云泥拟。
今昔感,一弹指。
记前番,明河如练,一双星影才渡。去回真算天孙巧,不待隔年来聚。
谁作主?任月帐云屏,再绾同心缕。刍尼解事,看两度殷勤,毛衣秃尽,填出旧时路。
含情处。脉脉一襟风露。天涯枨触离绪。追欢早把芳时误。
此夕匏瓜如故。愁莫诉!怕再上、针楼又被黄姑妒。
何时归去?盼白鹤重来,玉笙吹破,或与子乔遇。
蓬山俦侣赋西征,累月边庭并辔行。
荒碛长驱回鹘马,惊沙乱扑曼胡缨。
但期绣陇成千顷,敢惮锋车历八城。
丈室维摩虽示疾,御风仍喜往来轻。
黄金时节别且兰,为感与情忍涕难。
程缓不劳催马足,装轻未肯累猪肝。
膏盲或起生犹幸,宠辱皆忘卧亦安。
独有恫仍在抱,忧时长结寸心丹。
署邮特地送秋涛,山馆双虬对影号。
倚槛浑忘行役苦,成阴曾费主人劳。
徂徕结侣根原固,泰岱分封节并高。
知是丁公勤爱护,梦中奚止兆三刀。
先生吾父执,泛海几浮沉。垂老艰生计,消忧耐苦吟。
传衣得高足,遗墨寄深心。惆怅扁舟侣,情移海上琴。
苦热不成寐,残灯还渡河。棹移孤月破,灯闪一星过。
吠犬知村近,鸣蛙隔水多。行行有幽意,莫问夜如何。
病骨悲残岁,归心落暮潮。正闻烽火急,休道海门遥。
蜃市连云幻,鲸涛挟雨骄。旧惭持汉节,才薄负中朝。
此涕谁为设,多惭父老情。长红花尽袅,大白酒先倾。
早悟鸡虫失,毋劳燕蝠争。君看沧海使,频岁几回更。
幸饮修仁水,曾无陆贾装。通江知蒟酱,掷井忆沉香。
椎结终无赖,羁縻或有芳。茹茶心事苦,愧尔颂甘棠。